نوجوانان و آموزه های اخلاقی در سیره امام حسین علیه السلام صفحه 69

نسبت به آن حضرت و تبرّی آنان از یزید و یزیدیان به شمار می آید.

پای بندی به پیمان

پای بندی به پیمان

امام حسین علیه السلام در صلح امام حسن علیه السلام با معاویه پیمان بست که قیام نکند. هر چند معاویه بر خلاف شرایط صلح رفتار کرد، ولی راضی نشد شخصیت خویش را با پیمان شکنی خرد کند. از این رو، بر سر پیمان با معاویه پایدار بود تا این که معاویه مُرد.

شیخ مفید رحمه الله می نویسد: «وقتی امام حسن علیه السلام به شهادت رسید، مردم کوفه و شیعیان علی علیه السلام از اطراف نامه نوشتند که حاضرند معاویه را خلع و با امام حسین علیه السلام بیعت کنند، ولی امام علیه السلام قبول نکرد و در پاسخ آن ها نوشت: میان من و معاویه عهدی است که وجدان من اجازه نمی دهد آن را نقض کنم. تا معاویه زنده است، من بر عهد خویش پایدارم و چون او درگذرد، دوباره تصمیم خود را اعلان خواهم کرد».(1)

امام حسین علیه السلام، تجسم انسانیت و نمونه اعلای فضیلت بود و همیشه مصالح عمومی را بر منافع شخصی ترجیح می داد. ایشان همواره غمخوار امت اسلام بود و برای حفظ قانون اسلام، حاضر نشد حتی عهد و پیمانش را با شخصیتی چون معاویه نقض کند و اگرچه در آن مدت خون دل می خورد، ولی هم چنان صبر کرد و استقامت ورزید. برای نمونه گفته اند: