- پیش گفتار 2
- فصل اول: نماز اول وقت 3
- بخش اول: اخ_لاق ف_ردی 3
- 1. امام خمینی رحمه الله و نماز اول وقت 3
- اشاره 3
- اشاره 3
- 2. سفارش فرزند به نماز جماعت 4
- 3. ده دقیقه تأخیر 4
- 4. برکت نماز امام حسین علیه السلام 5
- 5. وصیت شگفت انگیز 6
- 2. عبادت خالصانه و نزول حوریه بهشتی 7
- فصل دوم: سحرخیزی و تلاوت قرآن 7
- اشاره 7
- 1. عبادت سحرگاهی و اجابت دعا 7
- 4. کوشش شبان گاهی 8
- 3. مناجات و پیشرفت در دانش 8
- 5. توفیق شهادت در نماز 9
- 6. نماز شب و آثار دنیوی و اخروی 9
- 7. نماز شب امام خمینی رحمه الله 10
- 10. عاشقی که به نماز شب نرسید 11
- 8. اهمیت شب زنده داری و عبادت 11
- 9. اجابت دعای پدر در نیمه شب 11
- 11. اثرگذاری قرآن 12
- 12. دانشمند عامل 12
- 13. سفارش به قرآن خوانی 13
- 15. خواندن آیه الکرسی و نجات از دست دزدان 13
- 14. سفارش به احترام گزاردن به قرآن 13
- فصل سوم: اخلاص 14
- 2. اخلاص، شرط قبولی اعمال 14
- اشاره 14
- 1. دوری از ریا 14
- 4. اهمیت خودشناسی 15
- 3. خلوص نیت در نماز 15
- 5. اخلاص، مایه رونق کارها 16
- 6. علم و عمل خالصانه 16
- 1. آرامش امام خمینی رحمه الله در زمان جنگ 18
- اشاره 18
- 2. پرواز بهشتی و یارانش 18
- فصل چهارم: آرامش قلبی 18
- 1. سرآغاز کسب حکمت 20
- فصل پنجم: تهذیب و مبارزه با نفس 20
- 2. تهذیب نفس؛ مقدمه عرفان 20
- اشاره 20
- 3. وسوسه های شیطانی 21
- اشاره 23
- 2. مطالعه دقیق 23
- 1. حجره بی شمع و چراغ 23
- فصل ششم: سخت کوشی در دانش اندوزی 23
- 3. دانش در برابر دانش 24
- 5. استقامت در راه آموختن دانش 24
- 4. مرگ اولاد 24
- 6. ادامه بحث در پشت درهای بسته 25
- اشاره 26
- 1. مبارزه با ستم 26
- فصل هفتم: شجاعت 26
- 2. مجتهد مجاهد 27
- 3. غیرت دینی و تبعید 27
- 4. شجاعت در گفتار 28
- 6. نپذیرفتن عنوان دکترا 29
- 5. نادیده گرفتن تهدیدها 29
- 8. آن شب ننگین 30
- 7. امضا نکردن فرمان مشروطه 30
- 9. کوه ایستادگی 31
- 2. نسیم علوی 33
- 1. پرداخت قرض 33
- فصل هشتم: توسل و زیارت 33
- اشاره 33
- 3. کمال ادب 34
- 5. راهی برای دور کردن بلا 35
- 4. گِل شفابخش 35
- 6. توسل مخلصانه 36
- 7. خاک پای زایر 36
- 8. توسل به مادر حضرت عباس علیه السلام 37
- 9. کرامت باب الحوایج 38
- 11. رد دیدار با شاه عربستان 39
- 10. افطاری شیرین 39
- اشاره 40
- 2. انجام کارهای شخصی 40
- 1. حلال یا حرام 40
- فصل نهم: ساده زیستی 40
- 3. ساده زیستی گذشته 41
- 4. نان و سرکه 41
- 6. تشریفات ممنوع 42
- 5. حساب روز قیامت 42
- 7. روزی رسانِ بیدار 43
- فصل دهم: کرامات 44
- 1. دیدار با امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف 44
- اشاره 44
- 4. تغییر لحن در قنوت 45
- 3. حواله نیاز 45
- 2. تعبیر خواب مادر 45
- 2. فروتنی و رعایت ادب 47
- اشاره 47
- 1. مناظره علمی 47
- فصل اول: فروتنی 47
- اشاره 47
- بخش دوم: اخ_لاق اجتم_اعی 47
- 3. عشق به فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله 48
- 4. پایین آمدن از منبر 49
- 5. نغزبازی روزگار 49
- 6. زایر شرمنده 50
- 7. اقرار به ندانستن 51
- 9. درسی آموزنده 51
- 8. استاد و شاگرد 51
- 10. افتخار بزرگ 52
- 11. حُسنِ خِتام درس 53
- 12. عذرخواهی از شاگرد 53
- 15. فروتنی استاد 54
- 14. معلوم یا مجهول؟ 54
- 13. تفکر بیمار 54
- 17. توجه به پشت سر 55
- 16. استفاده از شاگرد 55
- 19. آداب دست بوسی! 56
- 18. مراجعه کننده ناشناس 56
- اشاره 58
- 3. سزای توهین به مردان خدا 58
- 2. راه درست 58
- 1. شرح صدر بالا 58
- فصل دوم: گذشت 58
- 5. دعای خیر استاد در حق شاگردان 59
- 4. نهایت گذشت 59
- 7. جسارت سید 60
- 6. فاصله تکفیر تا ارادت 60
- 8. گذشت و جلوگیری از فتنه 61
- فصل سوم: کمک به نیازمندان و مردم 63
- اشاره 63
- 2. مو و پیچش مو 63
- 1. عشق ورزی به نیازمندان 63
- 4. پاداش دست گیری از نیازمندان 64
- 3. سر برهنه و سرما 64
- 5. نگرانی بزرگ شیخ زین العابدین مازندرانی رحمه الله 65
- 6. لطف الهی به سخاوتمندان 65
- 7. ناشناس امیدبخش 66
- 8. عبادت استیجاری 66
- 9. ثروتمند قانع 67
- 10. بخشش بزرگ 68
- 11. تدبیر آیت اللّه بروجردی رحمه الله 68
- 12. فریادرسی در غربت 69
- 15. شفاعت همسر 70
- 13. کمک به مردم 70
- 14. مردم دوستی 70
- 17. حل مشکل بزرگ 71
- 16. کمک به درمان بیمار 71
- 1. حفظ زبان 73
- فصل چهارم: احترام به دانشمندان و تکریم استادان 73
- اشاره 73
- 3. دُرِّ گرانِ معرفت 74
- 2. پابرهنه بَر مزار 74
- 6. پذیرش هدیه استاد 75
- 5. هدیه به استاد 75
- 4. گنج ادب 75
- 8. بخشایش استاد 76
- 7. نتیجه احترام به استاد 76
- 9. حاج شیخ عباس رحمه الله و اتومبیل پنچر 77
- 3. کودک شیرین سخن 79
- 1. پاداش فقر 79
- 2. منزل شیخ انصاری رحمه الله 79
- اشاره 79
- فصل پنجم: عزت نفس و بلندهمتی 79
- 4. رد هدیه وزیر 80
- 5. صرف هدیه شاه برای دیگران 81
- 6. حیرت ناصرالدین شاه 81
- 7. منّت رئیس 82
- 9. هدیه پذیرفته شده! 83
- 8. منبر بی ریا 83
- 10. شیر و شکار 84
- فصل ششم: امر به معروف و نهی از منکر 85
- 2. برخورد عملی با منکر 85
- 1. دزد و استاد 85
- اشاره 85
- 5. امام خمینی رحمه الله و یاسر عرفات 86
- 4. جلوگیری از گداپروری 86
- 3. قرآن نفیس 86
- فصل هفتم: پرهیز از شهرت طلبی 88
- اشاره 88
- 1. شیخ انصاری رحمه الله و مرجعیت اجباری 88
- 3. شادی تأسف بار 89
- 2. شرکت در مراسم ساختن مسجد 89
- 4. نویسنده ناشناس 90
- 5. نابغه دوران 90
- 6. کارگاه انسان سازی 91
- 7. طالب و مطلوب 92
- اشاره 94
- 1. اسراف، ممنوع 94
- فصل هشتم: دقت در استفاده از بیت المال 94
- 2. شیخ ابراهیم کلباسی رحمه الله و نیازمندان 94
- 3. حساب و کتاب 95
- 4. اعتراض مادر 95
- 5. شوخی و جدّی 96
- 7. نیم سیر گوشت اضافه 97
- 6. موضع شیخ در برابر خانواده 97
- 9. لباس ابریشمی 98
- 8. اوج تقوا 98
- 10. دقت در مصرف انرژی 99
- اشاره 100
- 2. دقت بسیار 100
- 3. خنثی کردن توطئه 100
- فصل نهم: بصیرت 100
- 1. فتوای هشیارانه 100
- فصل یازدهم: مبارزه با تهاجم فرهنگی 102
- اشاره 102
- 1. قلم در برابر غِنا 102
- 2. هشیاری در برابر توطئه ها 102
- 3. جماعتی بیدار 103
- 4. «کشف الاسرار» در مقابل «اسرار هزار ساله» 103
- 5. نظر آقای بروجردی درباره بهاییان 104
- 6. منع کردن جشن آتش 104
- کتاب نامه 106
بخش اول: اخ_لاق ف_ردی
اشاره
بخش اول: اخ_لاق ف_ردی
زیر فصل ها
فصل اول: نماز اول وقت
فصل دوم: سحرخیزی و تلاوت قرآن
فصل سوم: اخلاص
فصل چهارم: آرامش قلبی
فصل پنجم: تهذیب و مبارزه با نفس
فصل ششم: سخت کوشی در دانش اندوزی
فصل هشتم: شجاعت
فصل هشتم: توسل و زیارت
فصل نهم: ساده زیستی
فصل دهم: کرامات
فصل اول: نماز اول وقت
اشاره
فصل اول: نماز اول وقت
زیر فصل ها
1. امام خمینی رحمه الله و نماز اول وقت
2. سفارش فرزند به نماز جماعت
3. ده دقیقه تأخیر
4. برکت نماز امام حسین علیه السلام
5. وصیت شگفت انگیز
1. امام خمینی رحمه الله و نماز اول وقت
1. امام خمینی رحمه الله و نماز اول وقت
خبرنگاران بسیاری جلو در خانه امام خمینی رحمه الله در نوفل لوشاتو جمع شده بودند. نخستین روزی بود که شاه از ایران رفته بود و خبرنگاران به همین مناسبت می خواستند از امام گزارش و عکس تهیه کنند و پاسخ پرسش های خود را از ایشان بگیرند. تعداد خبرنگاران به سیصد چهارصد نفر می رسید. ازاین رو، قرار بر این شد هر چند خبرنگار با توافق هم یک پرسش را مطرح کنند. همه چیز آماده شد. تختی گذاشتند. امام روی آن ایستاد و تمام دوربین ها به کار افتاد. خبرنگاران یکی یکی آمدند و پرسش هایشان را مطرح کردند. پرسش هایی مطرح شد و امام پاسخ داد. ناگاه صدای اذان ظهر به گوش رسید. امام به سرعت از تخت پایین آمد و فرمود: «وقت نماز است» و رفت. یکی از خبرنگاران که مانند دیگران از این رفتار امام شگفت زده شده بود، خود را به ایشان رساند و از امام خواست چند دقیقه ای صبر کند و به پرسش های وی پاسخ گوید. امام که نمی خواست نماز اول وقت را از دست بدهد، با قاطعیت فرمود: «به هیچ وجه نمی شود.» سپس رفت تا نماز اول وقت را بدون دلیل از دست ندهد.(1)
1- رضا مختاری، سیمای فرزانگان، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، 1377، چ13، ص 159.