ستارگان پارسایی: داستان های اخلاقی عالمان و بزرگان دین صفحه 5

4. برکت نماز امام حسین علیه السلام

4. برکت نماز امام حسین علیه السلام

روز عاشورا بود. آقای اعتمادیان، مبلّغ مقیم کشور انگلیس نیز مانند دیگر شیعیان قصد داشت در مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام شرکت کند. وی می دانست هر سال در روز عاشورا جمعیت انبوهی با ملیت های گوناگون، برای برگزاری مراسم عزاداری، سینه زنان و نوحه کنان خود را به مجمع اسلامی آیت اللّه گلپایگانی رحمه الله می رسانند. بنابراین، وی نیز خود را به جمع عزاداران حسینی رساند و همراه آنان پس از عبور از خیابان های اطراف و در میان حیرت عابران، به مجمع وارد شد. در این هنگام، خانمی را دید که با پوششی نامناسب، خارج از مجمع برای دیدن رئیس مجمع پافشاری می کند. به همراه رئیس مجمع از جمع جدا شد و با هم بیرون رفتند تا آن زن را ببینند. زن در حالی که اعلامیه مراسم را در دست داشت، به آنها گفت: «اینجا نوشته اید امام حسین علیه السلام روز عاشورا نیز نماز خواند. من احساس پریشانی و سرگردانی می کنم و از فساد اینجا رنج می برم. احساس می کنم با نماز خواندن به آرامش می رسم. ازاین رو، از شما می خواهم نماز را همان گونه که امام حسین علیه السلام می خواند، به من بیاموزید.» آقای اعتمادیان با شنیدن خواسته وی تأملی کرد و گفت: شما نمی توانید نماز بخوانید. نماز شرایط ویژه ای دارد و نماز هر کس با هر عقیده ای پذیرفته نیست. زن در حالی که عصبانیت در صدایش موج می زد، پرسید: «چرا مگر خدای من با خدای امام حسین علیه السلام تفاوت دارد که من نمی توانم نماز بخوانم؟» آقای اعتمادیان گفت: «امام حسین علیه السلام، امام شیعیان است. شما نیز اگر می خواهید مانند ایشان نماز به جا آورید، باید مسلمان و شیعه شوید تا بتوانید چنین نمازی بخوانید. همچنین، فرد برای نماز خواندن باید حجاب کامل داشته باشد.» آن خانم به سرعت پوششی خواست و همان هنگام به مذهب تشیع در آمد و با راهنمایی اطرافیان نماز به جا آورد و از آن پس جزو زنان پرهیزکار جامعه شیعیان انگلیس گشت. این توفیق با برپایی نماز ظهر عاشورا نصیب آن زن شد.(1)