ستارگان پارسایی: داستان های اخلاقی عالمان و بزرگان دین صفحه 63

فصل سوم: کمک به نیازمندان و مردم

اشاره

فصل سوم: کمک به نیازمندان و مردم

زیر فصل ها

1. عشق ورزی به نیازمندان

2. مو و پیچش مو

3. سر برهنه و سرما

4. پاداش دست گیری از نیازمندان

5. نگرانی بزرگ شیخ زین العابدین مازندرانی رحمه الله

6. لطف الهی به سخاوتمندان

7. ناشناس امیدبخش

8. عبادت استیجاری

9. ثروتمند قانع

10. بخشش بزرگ

11. تدبیر آیت اللّه بروجردی رحمه الله

12. فریادرسی در غربت

13. کمک به مردم

14. مردم دوستی

15. شفاعت همسر

16. کمک به درمان بیمار

17. حل مشکل بزرگ

1. عشق ورزی به نیازمندان

1. عشق ورزی به نیازمندان

امام خمینی رحمه الله به نجف تبعید شده بود، ولی لحظه ای از فکر مردم و مشکلات آنها در ایران غافل نمی شد و همواره به فکر نیازمندان و برطرف ساختن نیازشان بود. همچنین هر فقیری که نزد وی می آمد و اظهار نیاز می کرد، از در خانه اش ناامید برنمی گشت. امام هرگاه می فهمید طلبه ای نیازمند است، هرچه در توان داشت از وی دریغ نمی کرد. پس از بازگشت به ایران و پیروزی انقلاب نیز تا زمانی که زنده بود، با تمام وجود به مردم و رفع مشکلات آنها می اندیشید و همواره برای قشر محروم جامعه ارزش ویژه ای قائل بود و پیروزی انقلاب را مدیون این قشر زجر کشیده می دانست. این عشق به محرومان به حدی بود که منافقان و دشمنان امام خمینی رحمه الله همواره از ابراز عشق آشکار و بسیار ایشان به نیازمندان و محرومان ملت انتقاد می کردند.(1)

2. مو و پیچش مو

2. مو و پیچش مو

طلبه جوان برای خرید سبزی به دکان سبزی فروشی آمده بود. اندکی بعد، آیت اللّه قاضی رحمه الله نیز برای خرید کاهو به سبزی فروشی رفت و مشغول جدا کردن کاهوها شد. طلبه جوان همین طور که خرید می کرد، به کاهوهایی که استاد جدا می کرد، توجه داشت. سرانجام، مرحوم قاضی پول کاهوها را پرداخت و دکان را ترک کرد. پس از رفتن آیت اللّه قاضی، طلبه جوان به دنبال ایشان دوید و گفت: «ببخشید استاد! این چه کاهوهایی بود که شما خریدید؟ شما هر چه کاهوی پلاسیده بود، جدا کردید و خریدید! بیشتر مردم کاهوهای تازه را جدا می کنند، چرا شما بر عکس همه رفتار کردید؟» آیت اللّه قاضی گفت: