اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 121

همچنین آن حضرت بهترین خانه ها را خانه ای می داند که در آن یتیمی اکرام شود. ایشان می فرماید: «خَیْرُ بُیُوتِکُمْ بَیْتٌ فیهِ یَتیمٌ یُحسَنُ إلَیهِ؛ بهترین خانه های شما خانه ای است که در آن به یتیمی احسان شود».(1)

احسان به دیگران

احسان به دیگران

در اسلام به احسان و نیکی سفارش بسیار شده است. حضرت علی(ع) در توصیه­ای می فرماید: «أَحْسِنْ کَما تُحِبُّ أَنْ یُحْسِنَ إِلَیْکَ؛ آن گونه که دوست داری به تو نیکی شود، نیکی کن.»(2) حتی سفارش شده است به کسانی که به ما بدی کرده­اند، احسان کنیم، چنان که آن حضرت در کلامی دیگر می­فرماید: «أَحْسِن إِلی مَنْ أَساءَ إِلَیْکَ؛ با آن که به تو بدی کرد، نیکی کن!»(3) احسان آثار و نتایج ارزشمندی مانند برتری و سروری دارد. حضرت علی(ع) دراین باره می فرماید: «أَلْإِحْسانُ الَتَّفَضُّلُ؛ احسان، نیکی کردن است».(4) با احسان می توان دل­ها را به دست آورد، چنان که امام علی(ع) می­فرماید: «بِالإحْسانِ تُمْلَکُ الْقُلُوبُ؛ با نیکوکاری، دل­ها تصرف می شود.»(5) همچنین آن که نیکی می­کند، نیکی خواهد دید. دراین باره نیز ایشان می­فرماید: «أَحْسِنْ یُحْسَنْ إِلَیْکَ؛ نیکی کن تا به تو نیکی شود.»(6) همچنان که هر نعمتی ممکن است دچار آفت شود، بخشندگی نیز از این امر مستثنا نیست. آسیب­های دوری از احسان، بخل و بازداشته شدن از کار خیر است. احسان نکردن ممکن است به از دست

1- مستدرک الوسائل، ج 2، ص 474.
2- نهج­ البلاغه، نامه 31.
3- غررالحکم و دررالکلم، ج 2، ص 179.
4- بحارالانوار، ج 75، ص 29.
5- غررالحکم و دررالکلم، ج 3، ص 228.
6- غررالحکم و دررالکلم، ج 2، ص 176.