اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 159

در آیه ای دیگر می خوانیم: «فَإِذَا دَخَلْتُم بُیُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَی أَنْفُسِکُمْ تَحِیَّهً مِنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَکَهً طَیِّبَهً؛ هنگامی که داخل خانه­ای شدید، بر خویشتن سلام کنید؛ سلام و تحیتی از سوی خداوند، سلام و تحیتی بابرکت و پاکیزه.» (نور: 61)؛ یعنی حتی اگر کسی در خانه نبود، از جانب خدا به خودتان سلام بگویید و این دلیل بر اهمیت سلام کردن است.

سلام کردن پاداش فراوانی دارد، چنان که رسول گرامی اسلام می فرماید:

إِنَّ فِی الْجَنَّهِ غُرَفاً یُری ظاهِرُها مِنْ باطِنِها وَ باطِنُها مِنْ ظاهِرِها یَسْکُنُها مِنْ اُمَّتی مَنْ أَطابَ الْکَلامَ وَ أَطْعَمَ الطَّعامَ وَ أفْشَی السَّلامَ وَ صَلّی بِاللَّیْلِ و النّاسُ نِیامٌ.(1)

در بهشت خانه­هایی وجود دارد که بیرون آن از درون و درون آن از بیرون دیده می­شود. در این خانه ها کسانی از امت من سکونت خواند کرد که سخن خوب بگویند و مردم را اطعام کنند و آشکارا سلام کنند و هنگامی که مردم در خواب هستند، به نماز (نماز شب) برخیزند.

امام صادق(ع) نیز می­فرماید: «اَلبادِی بِالسَّلامِ أَوْلی بِاللهِ وَ بِرَسُولِهِ؛ کسی که اول سلام می­کند، از نظر قرب و جایگاه به خدا و پیامبر نزدیک­تر است.»(2) امام صادق(ع) درباره اینکه چه کسی آغاز سلام کند نیز می فرماید: «یُسَلِّمُ الصَّغیرُ عَلَی الْکَبِیرِ وَ الْمارُّ عَلَی القاعِدِ و الْقَلِیلُ عَلَی الکَثِیرِ؛ ادب این است که کوچک ترها بر بزرگ ترها و رهگذران بر ایستادگان و گروه اندک بر گروه بیشتر در سلام گفتن پیشی گیرند».(3)

ادب

ادب

ادب، نیک رفتاری در برابر خالق و معاشرت نیکو با مخلوق و برگزیدن خوبی­ها و دوری از زشتی­هاست. ادب در فرهنگ اهل بیت(ع) جایگاه

1- بحارالانوار، ج 73، ص 2.
2- اصول کافی، ج 2، ص 645.
3- اصول کافی، ج 2، ص 646.