اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 161

الإِنسانُ عِنْدَ حَدِّهِ وَلا یَتَعَدّی قَدْرَهُ؛ برترین ادب این است که انسان در حد و مرز خود بایستد و از اندازه خویش تجاوز نکند».(1)

مهرورزی و همدردی

مهرورزی و همدردی

مکتب همه انبیای الهی از آدم تا خاتم، بر محور و پایه محبت بنا شده و پیشوایان بزرگ نیز برای اینکه مردم با شیرینی محبت، زندگی و جامعه خود را پر از محبت و عشق و علاقه کنند و از برکات این صفت الهی و نعمت بزرگ خدادادی بهره­مند شوند، آنان را به محبت و مهرورزی فراخوانده­اند. خداوند در قرآن مجید می فرماید: «وَ ما اَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ؛ تو را جز اینکه مایه رحمت جهانیان باشی، نفرستادیم.» (انبیاء: 107) و در آیه ای دیگر آمده است: «عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَحِیمٌ؛ ناراحتی های شما بر او گران و به هدایت شما بسیار علاقه­مند و در برابر مؤمنان رئوف و مهربان است.» (توبه: 128) رسول رحمت نیز بهترین کارها را دوستی با مردم می­داند و می­فرماید: «أفْضَلُ الأَعْمالِ بَعْدَ الإِیمانِ بِاللهِ التَّوَدُّدُ إِلَی النّاسِ؛ بهترین کارها پس از ایمان به خدا، دوستی با مردم است.»(2) ایشان در روایتی دیگر می فرماید:

وُدُّ الْمُؤْمِنِ لِلْمؤْمِنِ فِی اللهِ مِنْ أَعْظَمِ شُعَبِ الإیمانِ أَلا وَمَنْ أَحَبَّ فِی اللهِ وَ أَبْغَضَ فِی اللهِ وَ أَعْطی فِی اللهِ وَ مَنَعَ فِی اللهِ فَهُوَ مِنْ أصْفِیاءِ اللهِ.(3)

دوستی مؤمن با مؤمن برای خدا، از بزرگ­ترین شعبه­های ایمان است. آگاه باشید! هرکه دوستی­اش برای خدا، دشمنی­اش برای خدا، عطایش برای خدا و منعش برای خدا باشد، از برگزیدگان الهی است.

امام جعفر صادق(ع) نیز می فرماید:

1- تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص 247.
2- نهج الفصاحه، ص 74.
3- کافی، ج 2، ص 125.