اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 164

نیکی به والدین

نیکی به والدین

گرچه هستی ما از خداست، اما سبب زندگی و وجود ما پدر و مادر است و ما شاخه­ای از وجود این دو عزیز و میوه­ای از بوستان محبت و تربیت و مهر و عاطفه بی­نظیر پدر و مادریم. بنابراین، ادب و اخلاق ایجاب می­کند آدمی پاسدار این دو گوهر گران بها باشد و در زمان حیات از نیکی و احسان به آنان و پس از مرگشان از دادن صدقه و خیرات برای آنها و یادکرد نیکو غفلت نکند. امیرمؤمنان علی(ع) می­فرماید: «بِرُّ الوالِدَیْنِ اَکْبَرُ فَریضَه؛ بزرگ­ترین و مهم­ترین تکلیف الهی، نیکی به پدر و مادر است».(1)

احترام به پدر و مادر از چنان اهمیتی برخوردار است که امام صادق(ع) می­فرماید:

بَرُّ الوالِدَیْنِ مِنْ حُسْن مَعْرِفَهِ الْعَبْدِ بِالله اِذْ لا عِبادَهَ اَسْرَعُ بُلُوغاً بِصاحِبها اِلی رِضَی اللهِ مِنْ حُرْمَهِ الْوالِدیْنِ الْمُسْلَمیْنِ لِوَجْهِ اللهِ تَعالی.(2)

نیکی به پدر و مادر نشانه شناخت شایسته بنده خداست؛ زیرا هیچ عبادتی زودتر از رعایت حرمت پدر و مادر مسلمان به خاطر خدا، انسان را به رضایت خدا نمی­رساند.

ارزش اطاعت از والدین چنان والاست که رسول مکرم اسلام نیز می فرماید: «اَلْعَبْدُ الْمُطیعُ لِوالِدَیْهِ وَ لِرَبِّه فِی اَعْلی عِلّییّنَ؛ بنده­ای که مطیع پدر و مادر و پروردگارش باشد، روز قیامت در بالاترین جایگاه است.»(3) احترام به پدر و مادر سبب افزایش عمر و روزی می­شود، چنان که رسول الله می­فرماید: «مَنْ اَحَبَّ اَن یُمَدَّ لَهُ فی عُمْرِهِ وَ اَنْ یُزادَ فی رِزْقِهِ فَلْیَبِرَّ والدَیْهِ وَلْیَصِلْ رَحَمِه؛ آن که دوست دارد عمرش طولانی و روزی اش زیاد شود، به پدر و مادرش نیکی کند و صله رحم به جا

1- میزان الحکمه، ج 10، ص 709.
2- بحارالانوار، ج 74، ص 77.
3- کنز العمال، ج 16، ص 467.