اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 171

إنَّ الأَمَرَ بِالمَعرُوفِ وَالنَّهی عَنِ الْمُنکَرِ فَریِضَهًٌَ عَظِیمَهٌ بِها تُقامُ الفَرائِضُ وَ تَا مَنُ المَذاهِبُ وَ تَحِلُّ المَکاسِبُ و تُرَدُّ المَظالِمُ وَ ُتُعمَرُ الأَرضُ و یُنتَصَفُ مِنَ الأَعداءِ وَ یَستقِیِمُ الأَمرُ.(1)

امر به معروف و نهی از منکر دو فریضه بزرگ الهی است که بقیه فرایض با آنها بر پا می­شود و به وسیله این دو، راه­ها امن می­گردد و کسب و کار مردم حلال می­شود، حقوق افراد تأمین می­گردد و در سایه آن زمین­ها آباد و از دشمنان انتقام گرفته می­شود و همه کارها روبه راه می­گردد.

جایگاه آمرین به معروف و ناهیان از منکر نزد خداوند والاست، چنان که رسول گرامی اسلام می­فرماید:

مَن أَمَرَ بِالمَعرُوفِ وَ نَهی عَنِ المُنکَرِ فَهُوَ خَلیفَه اللهِ فِی أَرضِهِ وَ خَلیِفَه رَسُولِ اللهِ وَ خَلِیفهُ کِتابِه.(2)

کسی که امر به معروف و نهی از منکر کند، جانشین خداوند در زمین و جانشین پیامبر و کتاب اوست.

این همه سفارش به خاطر آن است که این دو وظیفه بزرگ، درحقیقت ضامن اجرای بقیه وظایف فردی و اجتماعی است و در حکم روح و جان آنها محسوب می­­شود و با تعطیل کردن آنها تمام احکام و اصول اخلاقی ارزش خود را از دست خواهند داد. امام علی(ع) می­فرماید: