اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 172

وما أَعْمالُ البِرِّ کُلُّها وَ الجِّهادُ فِی سَبِیِلِ اللهِ عِندَ الأََمْرِ بِالمَعرُوفِ وَ النَّهیِ عَنِ المُنکَرِ إِلّا کَنَفثهٍ فِی بَحرٍ لُجِّیٍّ.(1)

تمام کارهای نیک و حتی جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهی از منکر، چون آب دهان است در برابر دریای پهناور.

تارک این دو فریضه نیز نکوهش شده است، چنان که امام صادق(ع) می­فرماید:

أَمّا إِنَّهُم لَم یَکُونُوا یَدخُلُونَ مَداخِلَهُم وَ لا یَجلِسُونَ مَجالِسَهُم وَلکِن کانُوا إِذا لَقُوهُم ضَحِکُوا فِی وُجُوهِهِم وأنِسُوا بِهِم.(2)

این دسته [که خداوند آنها را نکوهش کرده است]، هرگز در کارها و مجالس گناهکاران شرکت نداشتند، بلکه فقط هنگامی که آنها را می دیدند، به آنان می­خندیدند و با آنها [مهربان و] مأنوس بودند.

دوری از تعصب

دوری از تعصب

هر انسانی به سرزمین، قبیله و نژاد خود عشق می ورزد و این پیوند و علاقه نه تنها عیب نیست، بلکه می تواند عامل سازنده ای برای همکاری های اجتماعی باشد. آنچه در این زمینه مهم است، زیاده روی نکردن در علاقه به قوم، خانواده و نژاد است که زمینه تعصب را فراهم می کند. زیاده روی در دفاع از قوم، قبیله، نژاد و وطن سرچشمه بسیاری از جنگ ها در طول تاریخ بوده و گاه کار به جایی می رسد که بدترین