اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 177

بگویید!»(1) در حدیثی دیگر از آن حضرت آمده است که خداوند متعال به فرزندان آدم می فرماید:

یَا بنَ آدَمَ! اِن نازَعَکَ لِسانُکَ فیما حَرَّمتُ عَلَیکَ فَقَد أعَنتُکَ عَلَیهِ بِطَبَقتَینِ فَأطبِق وَ إِن نازَعَکَ بَصَرُکَ إِلی بَعضِ ما حَرَّمتُ عَلَیکَ فَقَد أَعَنتُکَ عَلَیهِ بِطَبَقَتَین فَأَطبِق... .(2)

ای فرزند آدم! اگر زبانت تو را به حرام وادار کند، من دو لب را برای جلوگیری از آن در اختیار تو قرار داده ام؛ لب را فرو ببند و اگر چشمت بخواهد تو را به سوی حرام ببرد، من پلک ها را در اختیار تو قرار داده ام؛ آنها را فرو بند.

بنابراین، تا ضرورتی به سخن گفتن نباشد، نباید سخن گفت. عمل به این توصیه امام صادق(ع) نیز سازنده است که می فرماید: «السُّکُوتُ راحهٌ لِلعَقلِ؛ سکوت، مایه آرامش فکر است.»(3) در روایتی از علی بن موسی الرضا(ع) آمده است:

مِن عَلاماتِ الفِقهِ: الَعِلمُ وَ الحِلمُ وَ الصَّمتُ إِنَّ الصَّمتَ بابٌ مِن أَبوابِ الحِکمَهِ.(4)

از نشانه های فهم و عقل، آگاهی و بردباری و سکوت است. سکوت، دری از درهای حکمت است.

1- المیزان، ج 16، ص 376.
2- نورالثقلین، ج 5، ص 581.
3- وسائل الشیعه، ج 8، ص 532.
4- وسائل الشیعه، ج 8، ص 532.