اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 35

می­کند: «مَنْ عَمِلَ بِما افْتَرضَ اللهُ عَلَیْهِ فَهُوَ مِنْ خَیْرِ النّاسِ؛ هرکس به آنچه خدا بر او واجب کرده است, عمل کند از بهترین مردم است.»(1) و در حدیثی دیگر می فرماید: «فَهُوَ مِنْ أَعْبَدِ النّاسِ؛ هر کس واجبات الهی را به جا آورد، از عابدترین مردم است.» (2) امام صادق(ع) نیز با بیان حدیثی قدسی، مقام بنده مطیع را چنین توصیف می­کند: «قالَ اللهُ تَبارَکَ وَ تَعالی ما تَحبَّبَ اِلَیَّ عَبْدِی بِأَحَبَّ مِمّا افَْتَرَضْتُ عَلَیهِ؛ هیچ عبادتی به اندازه ادای واجبات، بنده­ام را نزد من محبوب نمی کند.» (3) قطب راوندی نیز روایت کرده است که فرشته­ای از کعبه ندا می دهد: «هرکس واجبات خدا را ترک کند، از امان خدا بیرون آمده است.»(4) بنابراین، اهتمام به انجام دادن واجبات و تکالیف دینی بر همگان لازم است، به ویژه انجام نماز، روزه، حج و جهاد و امر به معروف و نهی از منکر. در ادای خمس و زکات، احسان و مانند آن نیز نباید لحظه­ای درنگ کرد که آنچه در دنیاست فانی و آنچه نزد خداست، باقی است.

شکر و سپاس گزاری

شکر و سپاس گزاری

بی­شک، سپاس گزاری و شکر نعمت های الهی نعمت­ها را فزونی می بخشد. به فرموده امام زین العابدین(ع)، خداوند شاکران را دوست دارد: «اِنَّ اللهَ یُحِبُّ کُلَّ قَلْبٍ حَزینٍ وَ یُحِبُّ کُلَّ عَبْدٍ شَکُورٍ؛ خداوند هر قلب محزون و هر بنده سپاس گزار را دوست دارد.»(5) امام باقر(ع) استمرار و پایداری نعمت های خداوند را مشروط به سپاس گزاری بندگان می داند و می­فرماید: «لا یَنْقَطِعُ

1- اصول کافی، ج2، ص81.
2- جامع احادیث الشیعه، ج 14، ص 98.
3- اصول کافی، ج2، ص82.
4- جامع احادیث الشیعه، ج 14، ص 99.
5- بحارالانوار، ج 71، ص 38.