اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 58

تاریک، نه موعظه سودمند است و نه بیم و امید، نه آیات تکان دهنده الهی و نه باران حیات­بخش وحی. امیرمؤمنان علی(ع) درباره این قلب ها می فرماید: «ما جَفَّتِ الدُّمُوعُ الاّ لِقَسوَهِ القُلُوبِ وَ ما قَسَتِ القُلُوبُ إِلاّ لِکَثرَهِ الذُّنُوب؛ اشک­ها خشک نمی­شود مگر به خاطر سختی دل­ها و دل­ها سخت و سنگین نمی­شود مگر به خاطر فزونی گناه.»(1) در حدیثی دیگر از امام صادق(ع) می­خوانیم:

أَوحَی اللهُ عَزَّوَجَلَّ إِلی مُوسی یا مُوسی لا تَفرَح بِکَثرهِ المالِ وَ لا تَدَع ذِکرِی عَلی کُلِّ حالٍ، فَإِنَّ کَثرَه المالِ تُنسِی الذَّنُوبَ وَ إنَّ تَرکَ ذِکرِی یُقسِی القُلُوبَ.(2)

خداوند متعال به موسی(ع) وحی فرستاد که ای موسی! از کثرت اموال خوشحال مباش و یاد مرا هیچ گاه ترک مکن؛ چراکه کثرت مال موجب فراموش کردن گناهان است و ترک یاد من قلب را سخت می کند.

در هر حال برای به دست آوردن شرح صدر، باید به درگاه خدا روی آورد تا آن نور مطلق بر دل­ها بتابد و آیینه قلب را از زنگار گناه صیقل دهد.

نَفسْ ستیزی

نَفسْ ستیزی

در قرآن و روایات، توجه بسیاری به مبارزه با نفس شده است و معصومین(ع) برای هدایت مردم در مبارزه با نفس، آموزه های ویژه­ای دارند. امام علی(ع) می­فرماید:

و اِنَّما هِیَ نَفْسی أَروضُها بِالتَّقْوی لِتَأتِیَ آمِنَهً یَوْمَ الْخَوْفِ الاََکْبَر.(3)

همانا می کوشم نفس خویش را با تقوا رام کنم تا در روزی که ترس و بیم آن سخت­تر است، آسوده باشد.

1- بحارالانوار، ج 70، ص 55.
2- بحارالانوار، ج 70، ص 55.
3- نهج­البلاغه، ترجمه: صبحی صالح، نامه 45.