اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 79

بنابراین، باید گوش را مثل زبان حفظ کرد. امام سجاد(ع) درباره حق گوش می­فرماید:

و اما حق گوش آن است که آن را مجرای ارتباط قلبت با خارج قرار ندهی، جز در مورد انتقال سخنان کریمانه و حکیمانه­ای که در دل، اندیشه و ایده خوبی پدید آورده و یا خُلق کریمی نصیب تو کند؛ زیرا گوش دری است به­سوی دل که انواع و اقسام معنای خوب یا بد را به آن می­رساند و برای خلق جز نیرویی که پروردگار به آنها می بخشد، هیچ نیرویی نیست. (لاحَولَ وَ لاقُوَّهَ اِلاّ بِاللهِ العَلیِّ العَظیمِ).(1)

گناه گریزی

گناه گریزی

همان گونه که در تربیت و سالم­سازی بدن باید از انجام بعضی امور و خوردن پاره­ای از خوردنی­ها پرهیز کرد، در تربیت و تهذیب نفس نیز باید پرهیزهایی داشت. امام باقر(ع) می­فرماید:

عَجَباً لِمَنْ یَحْتَمی عَنِ الطَّعامِ مَخافَهَ الدّاءِ کَیْفَ لا یَحْتَمی عَنِ الْمَعاصی خَشْیَهَ النّارِ.(2)

شگفتا که مردم از ترس بیماری در خوردن غذا احتیاط و امساک می کنند، ولی از بیم آتش دوزخ از گناه خودداری نمی­کنند.

البته خویشتن­داری و پرهیز، برخلاف خواهش های نفسانی انسان و در آغاز قدری دشوار است، اما با ریاضت و مجاهدت، در پایان، کارها آسان و راه­ها هموار خواهد شد، چنان که امیرالمؤمنین علی(ع) می­فرماید:

غالِبُوا أَنْفُسَکُمْ عَلی تَرْکِ المعاصی تَسْهَلْ عَلَیْکُمْ مَقادَتَُها إلَی الطّاعاتِ.(3)

1- تحف العقول, ص 184.
2- جامع احادیث شیعه، ج 3، ص 327.
3- جامع احادیث شیعه، ج 3، ص 326.