اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 86

وَ تَبْنُونَ ما لاُ تَسْکُنُونَ؛ آنچه را نمی­خورید، می­اندوزید و آنچه را بدان دست نخواهید یافت، آرزو می­کنید و چیزی را که در آن مسکن نخواهید گزید، می­سازید».(1)

دوری از شکم­پرستی

دوری از شکم­پرستی

شکم پرستی، انسان را از خردورزی و عبادت پروردگار باز می دارد. در مقابل، اگر انسان، نفس خود را با گرسنگی خوار و راه نفوذ شیطان را بر او تنگ کند، به اطاعت و پیروی از خدا گردن خواهد نهاد. رسول خدا صلی الله علیه و آله در نکوهش شکم­پرستی می­فرماید: «لا یَدْخُلُ ملکوتَ السَّمواتِ مَنْ مَلأَ بَطْنُهُ؛ آن که شکمش پر شده باشد، داخل ملکوت آسمان­ها نمی شود».

همچنین می­فرماید:

لا تُمیتُوا الْقُلوبَ بِکَثْرَهِ الطَّعامِ و الشَّرابِ فَاِنَّ الْقَلْبَ کالزَّرْعِ یَمُوتُ إِذا کَثُرَ عَلیه الْماءُ.(2)

قلب­ها را به کثرت خوردن و آشامیدن نمیرانید. همانا قلب، مانند کشتزار است، اگر آب زیاد بر آن مسلط گردد، می­میرد.

حضرت امام جعفر صادق(ع) در رهنمودی ارزشمند می­فرماید:

إِنَّ الْبَطْنَ لَیَطْغی مِنْ اَکْلَهِ وَ اِنّ اَقْرَبَ ما یَکُونُ الْعَبْدُ إِلَی اللهِ تَعالی اِذا خَفَّ بَطْنُهُ وَ اَبْغضَ ما یَکُونُ الْعَبْدُ اِلَی اللهِ تعالی اِذا امْتَلأَ بَطْنُهُ.(3)

به درستی که شکم از خوردن طغیان می کند و نزدیک­ترین زمانی که بنده به خدای متعال نزدیک است، وقتی است که شکمش سبک باشد و زمانی که بنده بیش از دیگر اوقات مورد خشم خدای متعال است، وقتی است که شکمش پر باشد.

1- محجه البیضاء، ج 8، ص 245.
2- المحجه البیضاء، ج 5، ص 147.
3- اصول کافی، ج 6، ص 269.