اخلاق زندگی (3) : مجموعه متن های برنامه ای برای گروه های خانواده و اجتماعی صفحه 9

افزون بر داشتن وضو، هنگام تلاوت قرآن باید از شیطان رجیم به خدا پناه برد، چنان­که در قرآن می خوانیم: «فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشّیْطانِ الرّجیمِ.» (نحل: 98) همچنین قرآن را باید به­صورت ترتیل تلاوت کرد؛ یعنی آرام و با تفکر؛ «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیلاً.» (مزمل: 4) ابن عباس می گوید:

از پیامبر پرسیدم: ترتیل چیست؟ حضرت فرمود: حروف و کلمات آن را به طور کامل و روشن ادا کنی؛ نه مانند خرمای خشکیده (یا ذرات شن) آن را پراکنده کنی و نه چون شعر آن را با سرعت پشت سر هم بخوانی، به هنگام برخورد با عجایب قرآن توقف کنی و بیندیشی و دل ها را با آن تکان دهی و هرگز همت تو این نباشد که به سرعت سوره را به پایان رسانی.(1) (بلکه مهم اندیشه، تدبر و بهره­گیری از قرآن است).

افزون بر اینها، تفکر و تدبر در آیات الهی نیز لازم است، چنان­که خدا در قرآن می فرماید: «أَفَلا یَتَدَبّرُونَ الْقُرْآنَ؛ آیا آنها در قرآن نمی اندیشند». (نساء: 82)

تقوا و پرهیزکاری

تقوا و پرهیزکاری

تقوا از ماده وقایه، به معنای کوشش در نگهداری چیزی است. مقصود از تقوای الهی، حفظ روح و جان از هر نوع آلودگی و متمرکز کردن تمام نیروها در اموری است که رضای خدا در آن است. خداوند در قرآن مجید تقوا را مقابل فجور دانسته و فرموده است: «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها؛ پس راه فجور و تقوا را به او نشان داد» (شمس: 8) و آن را سرچشمه هر عملی برشمرده است که از روح اخلاص و ایمان و نیت پاک سرچشمه گرفته باشد.