- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- اشاره 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- الف) کفر 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- اشاره 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- اشاره 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- الف) تکبر 40
- اشاره 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- اشاره 55
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- 1. ازدواج با محارم 61
- اشاره 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- اشاره 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- اشاره 78
- الف) ستم 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- ی) دوستی با گمراهان 96
- اشاره 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- الف)حرام خواری 111
- اشاره 111
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- اشاره 121
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- الف) تفرقه 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
دوست ندارد.
در این آیهها خداوند درباره اسراف و زیاده روی چه در بخشش به دیگران و چه در استفاده خود انسان از نعمتهای الهی، هشدار داده و ما را از اسراف و زیاده روی برحذر داشته است. مهمترین آیه در این زمینه، همان آیههای 26و27 سوره اسراء است که خداوند، بندگان را از تبذیر و ریخت و پاش حذر داده و اسرافکاران را برادران شیطان معرفی کرده و فرموده است: «إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ».(1)
روایتی در این زمینه امام صادق(ع) کسی را که دارایی خود را چنان بخشش کند، که چیزی برای خود نگذارد، مسرف می خواند.(2) پس می توان از توجه به این آیهها و این روایت، نتیجه گرفت که انسان در مصرف مال و ثروت حلال خویش نیز به هر شکلی آزاد نیست، بلکه باید از دارایی خود به شکلی عاقلانه و بنا بر دستورها و مصلحتهای عرفی و شرعی بهره ببرد و خرج کند.
و) کم فروشی
و) کم فروشی
وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُواْ عَلَی النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ وَ إِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ أَلاَ یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ لِیَوْمٍ عَظِیم. (مطففین:1- 5)
وای بر کم فروشان که چون از مردم پیمانه ستانند، تمام ستانند و چون برای آنان پیمانه یا وزن کنند، به ایشان کم دهند، مگر آنان گمان نمی برند که برانگیخته خواهند شد، [در] روزی بزرگ.
کم فروشی، از جمله عواملی است که فضای سالم اقتصادی یک جامعه را از میان می برد و سبب پراکندگی و نگرانی افراد جامعه می شود، به گونه ای که
1- در اینجا منظور از برادران شیطانها، برادران مسلکی و مرامی است؛ (مجمع البیان، ج 2، ص 634).
2- میزان الحکمه، ج 4، ص446.