- پیش گفتار 3
- اشاره 5
- فصل اول: کلیات 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- الف) کفر 19
- اشاره 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- اشاره 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- الف) تکبر 40
- اشاره 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- اشاره 55
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- اشاره 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- اشاره 78
- الف) ستم 78
- اشاره 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- اشاره 96
- ی) دوستی با گمراهان 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- الف)حرام خواری 111
- اشاره 111
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- اشاره 121
- الف) تفرقه 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
مسلمانان، سخن آمده و خداوند فرموده است: «وَدّوا ما عَنِتّمْ؛ آرزو دارند که شما در رنج بیفتید.» اشاره پایانی آیه به تعقل نیز از این روست که داشتن ارتباط دوستانه با دشمن توطئه گر، نشانه بی عقلی است و مؤمن باید عقل خویش را در ایجاد ارتباط با دیگران به کار اندازد(1) و با خوش خیالی نپندارد که اگر او دشمنان را دوست داشت، آنها نیز او را دوست خواهند داشت و به او حسن نیت نشان میدهند.
نکته پایانی اینکه خداوند راه حل رویارویی با توطئههای دشمنان را در ادامه این آیهها چنین برمیشمارد:
وَ إِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لاَیَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا إِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ. (آل عمران:120)
و اگر (در برابرشان) صبر کنید و پرهیزکار باشید، نیرنگشان هیچ زیانی به شما نمی رساند. بی شک، خداوند به آنچه می کنند، احاطه دارد.
میبینیم که صبر و استقامت بر جایگاه درست معنوی و خداترسی، یکی از عوامل پیروزی معرفی شده است.
ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود
ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَتَقُولُواْ رَاعِنَا وَ قُولُواْ انظُرْنَا وَ اسْمَعُوا ْوَ لِلکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ. (بقره:104)
ای کسانی که ایمان آوردهاید! نگویید «راعِنا» و بگویید «اُنظرنا» و [این سفارش را] بشنوید، و [گرنه] کافران را عذابی دردناک است.
از جمله مسائل سیاسی که در اسلام بدان توجه شده و خداوند به آن هشدار داده است، انجام دادن هر گونه کاری است که زمینه را برای سوءاستفاده دشمنان فراهم می سازد، حتی اگر این کار، به ظاهر کوچک باشد. آیه ابتدای بحث نیز دربردارنده همین هشدار است. این آیه در پی گفت
1- تفسیر نور، ج2، صص 138و139.