هشدارها و تحذیرهای قرآنی صفحه 34

پنج _ جفت بودن میوه های زمین و پوشاندن روز و شب؛(1)

شش _ بیرون آمدن عسل از شکم زنبور عسل؛(2)

هفت _ سرگذشت و عذاب قوم های پیشین، از جمله قوم ثمود، قوم عاد و قوم شعیب.(3)

همه این موارد که به عنوان آیه در قرآن ذکر شده­اند، آیه­ها و نشانه هایی هستند که بر آفریننده و مدبّری حکیم دلالت می کنند و البته به اشاره صریح خود قرآن، تنها صاحبان علم، عقل و فکر هستند که به پدیده های یاد شده به عنوان آیه می نگرند و از آنها عبرت می گیرند.

افزون بر اینها، پدیده دیگری نیز که در قرآن از آن به عنوان نشانه ها یاد شده، همان آیه های قرآن(4) یا معجزه های پیامبران(5) پیشین است که از نمونه های آشکار نشانه های الهی است. در آیه شریفه ای نیز که در ابتدا آورده شد و ظالم­ترین افراد، دروغ پندارندگان نشانه های الهی معرفی شدند، منظور از آیه ها در آن آیه شریفه، همان آیه های قرآن است.(6) حال با توجه به این

1- نک: «َمِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِیهَا زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهَارَ إِنَّ فِی ذَلِکَ لایَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ». (رعد: 3)
2- نک: «یَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فِی ذَلِکَ لایَه لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ». (نحل:69)
3- نک: چنان­که خداوند پس از ذکر سرگذشت هر کدام از این قوم ها فرموده است: «إِنَّ فِی ذَلِکَ لایَه وَ مَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ». (شعرا: 67،103،121،139،158،174و190)
4- نک: چنان­که در بسیاری از آیه های قرآن این موضوع دیده می شود، از جمله آیه 87 مور و قصص که می فرماید: «وَ لَایَصُدُّنَّکَ عَنْ آیَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ اُنزِلَتْ إِلَیْکَ؛ و البته نباید تو را از آیه های خدا بعد از آنکه بر تو نازل شده است، باز دارند».
5- برای نمونه، درباره معجزه های حضرت موسی(ع)، این­گونه آمده است: «وَ اَدْخِلْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاء مِنْ غَیْرِ سُوءٍ فِی تِسْعِ آیَاتٍ إِلَی فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ؛ و دستت را در گریبانت کن تا سپید بی­عیب بیرون آید. [اینها] از [جمله] نشانه های نه­گانه­ای است [که باید] به سوی فرعون و قومش [ببری]». (نمل: 12)
6- محمد بن محمدرضا قمی مشهدی، کنزالدقائق و بحرالغرائب، تهران، سازمان چاپ و انتشارات اسلامی، 1368، چ 1، ج 4، ص306.