- پیش گفتار 3
- اشاره 5
- فصل اول: کلیات 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- اشاره 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- الف) کفر 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- اشاره 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- الف) تکبر 40
- اشاره 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- اشاره 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- اشاره 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- اشاره 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- الف) ستم 78
- اشاره 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- اشاره 96
- ی) دوستی با گمراهان 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- الف)حرام خواری 111
- اشاره 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- اشاره 121
- الف) تفرقه 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
دو _ پذیرفتن حق و داشتن روحیه حقپذیری؛(1)
سه _ انجام دادن کارهای روزمره خود همچون حمل کالاهای خویش از بازار به خانه یا دوختن پارگی جامه خویش (البته در صورت توان)؛(2)
چهار _ با عیال و خانواده خویش غذا خوردن و سر یک سفره نشستن.(3)
اینها، نمونه ای از رفتارهایی است که سبب می شود انسان خود را از دیگران برتر نبیند و دچار غرور نشود.
ب) پاک دانستن خود از گناه
ب) پاک دانستن خود از گناه
فَلاَ تُزَکُّوا اَنفُسَکُمْ. (نجم: 32)
پس خودتان را پاک [و بی گناه] مشمارید [و خودستایی نکنید].
خودستایی یا تعریف و ستایش کردن از خود و خویشتن را پاک از بدی دانستن، از ویژگی هایی است که خداوند آن را دوست ندارد و به پرهیز از آن هشدار داده است.
عامل اصلی این خوی ناپسند، همان خودبزرگبینی و غرور است. درباره پرهیز از غرور نیز هشدارهای جدی مطرح شده است؛ زیرا اگر ریشه خودستایی که همان غرور است، در انسان خشکیده شود، دیگر هیچ جایی برای خودستایی نمی ماند. درباره این ویژگی، در قرآن هشدارهایی وجود دارد. همچنین خداوند از افرادی از اهل کتاب که خودستایی می کردند، چنین یاد میکند:
1- محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، قم، مرکز نشر الاعلام الاسلامی، 1404 ه_ .ق، چ 1، ج 8، ص 304.
2- محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، قم، مرکز نشر الاعلام الاسلامی، 1404 ه_ .ق، چ 1، ج 8، ص 314.
3- محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، قم، مرکز نشر الاعلام الاسلامی، 1404 ه_ .ق، چ 1، ج 8، ص 315.