- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 5
- اشاره 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- اشاره 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- الف) کفر 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- اشاره 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- اشاره 40
- الف) تکبر 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- اشاره 55
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- اشاره 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- الف) ستم 78
- اشاره 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- اشاره 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- اشاره 96
- ی) دوستی با گمراهان 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- الف)حرام خواری 111
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- اشاره 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- اشاره 121
- الف) تفرقه 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
میان آنها عدالت ورزند، نه اینکه یک همسر را از هر جهت بر دیگری ترجیح دهند و دیگری را در عمل، همچون زن بیشوهر رها کنند.
6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم
6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم
قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ... وَ لایُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ مَا ظَهَرَ مِنْهَا. (نور: 31)
(ای پیامبر!) به زنان باایمان بگو زیورهای خود را آشکار نسازند، مگر آنچه [طبعاً] از آن پیداست.
علاقهمندی به زینت و زیور و نمایش و جلوه دادن آن برای دیگران، از خواستههای طبیعی و ویژگیهای بیشتر زنان است. خداوند نیز با دستورهای خود، به این روحیه جهت داده و برای سالم ماندن جامعه از آلودگی و ابتذال و مصون ماندن زنان از انحراف، در چندین آیه از قرآن، حجاب داشتن زنان مؤمن را واجب شمرده و درباره آشکار شدن زینت های زن برای نامحرم هشدار داده است. در آیه ابتدای بحث، این هشدار آشکارا آمده است. در این آیه منظور از زینت های نهفته که در مقابل زینت های ظاهر قرار می گیرد و آشکار کردن آن جایز نیست مواردی همچون گردن بند، بازوبند، دست بند و خلخال است که ظاهر کردن آن و به پیروی از آن، ظاهر کردن عضوی که به وسیله آن زینت آرایش شده، برای نامحرم حرام است.(1) البته اگرچه ظاهر کردن صورت و کفین ایرادی ندارد، ولی این در صورتی است که فسادی را به دنبال نداشته باشد بنابراین اگر زنی با صورت آرایش کرده که فساد دیگران را در پی دارد در جامعه ظاهر شود، مرتکب حرام بزرگی شده است.
1- تفسیر نمونه، ج 14، ص 439.