- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 5
- اشاره 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- اشاره 19
- الف) کفر 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- اشاره 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- اشاره 40
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- الف) تکبر 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- اشاره 55
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- اشاره 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- اشاره 78
- اشاره 78
- الف) ستم 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- اشاره 96
- ی) دوستی با گمراهان 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- الف)حرام خواری 111
- اشاره 111
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- الف) تفرقه 121
- اشاره 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
7. قطع رحم
7. قطع رحم
یَا اَیُّهَا النّاسُ... وَ اتَّقُواْ اللّهَ الَّذِی تَسَاءلُونَ بِهِ وَ الاَرْحَامَ إِنَّ اللّهَ کَانَ عَلَیْکُمْ رَقِیبًا. (نساء: 1)
ای مردم! از خدایی که به [نام] او از همدیگر درخواست می کنید، بترسید و زنهار از خویشاوندان مَبُرید که خدا همواره بر شما نگهبان است.
قطع رحم یا بریدن رابطه با خویشاوندان، از جمله اموری است که هشدار خداوند شامل آن شده است. خداوند در چند آیه، ازجمله آیه اول سوره مبارکه نساء، درباره این مسئله هشدار میدهد، چنانکه در آیه ذکر شده، پس از اینکه خداوند انسان ها را به تقوا امر می کند، بیدرنگ به پاس داشت حرمت ارحام و خویشاوندان دستور می دهد. از این تعبیر قرآن و اینکه خداوند تقوای به امر خویشان را در کنار تقوای خویش ذکر کرده، به اهمیت این امر پی می بریم.
افزون بر این آیه، خداوند در آیههای دیگر نیز قطع ارحام را در کنار فساد در زمین برشمرده و آن را از ویژگیهای عهدشکنان و منافقان خوانده است و در برخی آیهها، لعنت خویش را شامل حال منافقان و بیماردلانی که گسستگان رحم هستند، دانسته و فرموده است:
فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِن تَوَلَّیْتُمْ اَن تُفْسِدُوا فِی الْاَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا اَرْحَامَکُمْ اُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَاَصَمَّهُمْ وَ اَعْمَی اَبْصَارَهُمْ. (محمد: 22 و23)
پس [ای منافقان!] آیا امید بستید که چون [از خدا] برگشتید [یا سرپرست مردم شدید]، بر [روی] زمین فساد کنید و خویشاوندی های خود را از هم بگسلید؟ اینان همان کسانند که خدا آنان را لعنت کرده و [گوش دل] ایشان را ناشنوا و چشم هایشان را نابینا کرده است.
حال پرسشی که در اینجا مطرح میشود و پاسخ آن عمق این هشدار الهی را نشان خواهد داد، آن است که مگر در پیوستن و ارتباط داشتن با خویشان،