- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- اشاره 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 3. روش تحقیق 12
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 5. تعریفها 13
- اشاره 19
- الف) کفر 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- اشاره 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- الف) تکبر 40
- اشاره 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- اشاره 55
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- اشاره 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- اشاره 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- اشاره 78
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- الف) ستم 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- اشاره 96
- ی) دوستی با گمراهان 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- الف)حرام خواری 111
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- اشاره 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- اشاره 121
- الف) تفرقه 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
حال اگر ارتباط برقرار کردن با خویشاوندان، به قصد و نیت ارشاد و هشداردهی به آنان باشد، نه تنها اشکالی ندارد، پسندیده نیز هست. نخستین کسانی هم که پیامبر دعوت خویش را برای آنها آشکار کرد و به هشدار آنان مأمور شد، عشیره و بستگان نزدیک او بودند.(1) در مقابل، اگر هشداردهی هیچ سودی نداشت، باید ارتباط دوستانه را گسست و به سلامی بسنده کرد.
10. بی احترامی به پدر و مادر
10. بی احترامی به پدر و مادر
وَ قَضَی رَبُّکَ اَلا تَعْبُدُواْ إِلاّ إِیَّاهُ وَ بِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا إِمَّا یَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ اَحَدُهُمَا اَوْ کِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَ لاَ تَنْهَرْهُمَا وَ قُل لَّهُمَا قَوْلاً کَرِیمًا. (اسراء: 23)
و پروردگارت فرمان داده جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. هرگاه یکی از آن دو یا هر دوی آنها نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار و بر آنها فریاد مزن و گفتار سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو.
یکی از هشدارهایی که قرآن مجید در زمینه مسائل خانوادگی یادآوری میکند، هشدار درباره بیاحترامی به پدر و مادر است. این کتاب آسمانی، در چندین آیه به احسان کردن به پدر و مادر امر میکند و در آیه گفته شده نیز با آوردن جمله: «فَلا تَقُل لَّهُمَآ اُفٍّ»، حتی درباره کوچکترین بیاحترامی به آنها هشدار می دهد.
در آموزههای روایی آمده است، اگر لفظی بود که در بیاحترامی کمتر از «اف» بود، خداوند آن را ذکر(2) و از آن نهی می کرد. ازاینرو، در ترجمه آیه آمده است که کمترین اهانتی به آنها روا مدار. همچنین در این آیه، بلافاصله پس از مسئله فرمان به پرستش خدا، نیکی به پدر و مادر مطرح شده که نشان از اهمیت فراوان
1- نک: «وَ أَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ». (شعرا: 214)
2- نک: بقره: 83 ؛ نساء: 36 ؛ انعام: 151؛ احقاف: 15.