- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 5
- اشاره 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 3. روش تحقیق 12
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 5. تعریفها 13
- اشاره 19
- اشاره 19
- الف) کفر 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- اشاره 40
- الف) تکبر 40
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- اشاره 55
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- اشاره 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- اشاره 78
- الف) ستم 78
- اشاره 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- ی) دوستی با گمراهان 96
- اشاره 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- الف)حرام خواری 111
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- اشاره 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- الف) تفرقه 121
- اشاره 121
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
مزدها، توزیع امکانات و مالیاتها، به منظور اجرای عدالت و به دور از ستم باشد. حال اگر هم در جایی به کسی خواسته یا ناخواسته ظلم شد، همه باید برای رفع آن بکوشند و خود را موظف به یاری مظلوم بدانند، نه اینکه هم خودشان تن به ظلم دهند و هم ستم به دیگران، برایشان بی اهمیت باشد.
ب) آزار و اذیت
ب) آزار و اذیت
إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ. (بروج:10)
کسانی که به مردان و زنان مؤمن آزار رسانده و بعد توبه نکردهاند، برای ایشان عذاب جهنم و عذاب سوزان است.
هشدار درباره اذیت و آزار رساندن به دیگران بهویژه مؤمنان، از هشدارهایی است که در قرآن بارها آمده است. آزردن دیگران نیز می تواند زبانی و عملی باشد. در سوره بروج، از گروهی سخن آمده که مؤمنان را شکنجه و آزار می کردند تا از ایمان خویش دست بردارند. ازاینرو، خداوند به صورت اصلی کلی، در آیه 10 این سوره به همه کسانی که در هر زمانی چنین رویه ای را در پیش گیرند و به هر نوع سبب آزار و شکنجه مؤمنان شوند، هشدار می دهد و عذاب جهنم را فرجام کار چنین افرادی می داند. افزون بر اینکه عذاب آتش نیز شامل آنهاست، که در تفاوت این دو گفتهاند: منظور از عذاب جهنم، انواع عذابهای جهنمی، مانند «زقوم» و «غسلین» و «مقامع» است و عذاب آتش، سوختن آنها به آتش است،(1) که به هر حال، این دو تعبیر در کنار هم، از اوج عذاب برای چنین افرادی خبر میدهد.
1- مجمع البیان، ج 10، ص710.