- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 5
- اشاره 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- اشاره 19
- الف) کفر 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- اشاره 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- الف) تکبر 40
- اشاره 40
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- اشاره 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- اشاره 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- اشاره 78
- اشاره 78
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- الف) ستم 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- ی) دوستی با گمراهان 96
- اشاره 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- الف)حرام خواری 111
- اشاره 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- اشاره 121
- الف) تفرقه 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
قرآن چنین برمیآید که خیانت به خدا و پیامبر، نادیده گرفتن سخنان و دستورهای آنهاست.(1) برای نمونه، در آیه هایی از قرآن که به پیمان شکنیهای یهود اشاره شده است، می بینیم که آنها فرمانهای الهی و واجبات را زیر پا گذاشته بودند. به همین سبب، خداوند از آنها به عنوان شکننده میثاق، یاد و آنها را لعنت می کند.(2) درباره خیانت به دیگران و بیتوجهی به سوگندها نیز جز این آیه، خداوند در برخی دیگر از آیهها با ابراز دوست نبودن خود با خیانتکاران و بیان عبارتهایی همچون «إِنَّ اللَّهَ لاَیُحِبُّ کُلَّ خَوَّانٍ کَفُورٍٍ» (حج:38)، به خیانت کاری هشدار داده است که این هشدار درباره خیانت، همه امانتها و عهدهای انسانی را در برمیگیرد، چنانکه در حدیثی از امام باقر(ع) نقل شده است که آن حضرت به ابی حمزه ثمالی که قصد اقامت در مکه را داشت، دستور داد که برگردد و دین خویش را به یکی از مرجئه که از نظر فکری مخالف امام بود، ادا کند و فرمود که مؤمن، به هیچ کس خیانت نمی کند.(3)
د) نزدیکی به فواحش
د) نزدیکی به فواحش
وَ لاتَقْرَبُواْ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ. (انعام: 151)
و به فواحش چه آشکارا و چه پوشیده [اش] نزدیک مشوید.
یکی از هشدارهای جدی قرآن، هشدار به نزدیکی و مرتکب شدن به کارهای زشت و منافی عفت است. با دقت در آیههای قرآن درمییابیم که خداوند افراد جامعه اسلامی را از هرگونه کجرویهای جنسی بازداشته و به دوری از آن هشدار داده است. از جمله در آیهای که ابتدای بحث آورده شد،
1- چنانکه صاحب مجمع البیان نیز به نقل از ابن عباس، خیانت به خدا را ترک دستورهای الهی و خیانت به رسول را ترک سنتها و شریعتهای او دانسته است. (مجمع البیان، ج 4، ص824)
2- نک: «فَبِمَا نَقْضِهِم مِّیثَاقَهُمْ لَعنَّاهُمْ». (مائده: 13)
3- میزان الحکمه، ج3، ص195.