- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 5
- اشاره 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- اشاره 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- اشاره 19
- الف) کفر 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- الف) تکبر 40
- اشاره 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- اشاره 55
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- 1. ازدواج با محارم 61
- اشاره 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- الف) ستم 78
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- اشاره 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- اشاره 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- ی) دوستی با گمراهان 96
- اشاره 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- الف)حرام خواری 111
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- اشاره 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- الف) تفرقه 121
- اشاره 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
درباره کارهای منافی عفت، به جز این آیهها که حکم عمومی داشت، به طور اختصاصی نیز نهی ها و هشدارهایی وجود دارد، از جمله درباره زنا که خداوند آشکارا از آن نهی کرده و فرموده است:
وَ لاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَی إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَهً وَ سَاء سَبِیلاً. (اسراء: 32)
به زنا نزدیک مشوید؛ زیرا آن همواره زشت و بد راهی است.
جالب است که در این آیه نمی گوید زنا نکنید، بلکه می گوید، به این کار شرمآور نزدیک نشوید. این تعبیر، افزون بر تأکیدی که بر زشتی این عمل دارد، اشاره لطیفی هم به این دارد که آلودگی به زنا، همواره مقدمههایی دارد که انسان را به تدریج به آن نزدیک می کند. چشمچرانی، یکی از مقدمههای آن است. برهنگی و بیحجابی، کتابهای بدآموز و فیلمهای آلوده و نشریههای فاسد و کانونهای فساد، هر یک مقدمه ای برای این کار به شمار میآید. همچنین خلوت زن و مرد نامحرم با یکدیگر و سرانجام، ترک ازدواج برای جوانان و سختگیریهای بی اساس دو طرف در این زمینه، همه از عوامل نزدیک شدن به زناست که در این آیه با جملهای کوتاه، همه آنها را نهی می کند.(1) در روایتهای اسلامی نیز هر کدام، جداگانه نهی شده است. افزون بر این آیه که خداوند از نزدیک شدن به زنا و ارتکاب آن نهی می کند، در آیه ای دیگر نیز خداوند با ذکر سرانجام این کار می فرماید:
وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ یَلْقَ اَثَامًا یُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ یَخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا. (فرقان: 68 و 69)
هر کس چنین کند (زنا، قتل و شرک)، مجازاتش را خواهد دید. چنین کسی عذابش در قیامت دوچندان میشود و با خواری همیشه درآن خواهد ماند.
1- تفسیر نمونه، ج 12، صص102و103.