- پیش گفتار 3
- فصل اول: کلیات 5
- اشاره 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- اشاره 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- الف) کفر 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- اشاره 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- اشاره 40
- الف) تکبر 40
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- اشاره 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- اشاره 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- اشاره 78
- الف) ستم 78
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- اشاره 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- اشاره 96
- ی) دوستی با گمراهان 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- الف)حرام خواری 111
- اشاره 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- اشاره 121
- الف) تفرقه 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
درباره همجنسگرایی و لواط نیز سرگذشت قوم لوط و فرجام آنها، به خوبی هشدار خداوند به این کار را نشان می دهد. خداوند از این قوم، با تعبیرهایی همچون اسرافکار(1)، خبیث(2)، فاسق(3) و تجاوزکار(4) که به فحشاء مبتلا بودند، یاد می کند.(5) افزون بر اینکه سرانجام این قوم، مدفون شدن در زیر باران سنگ و زیر و رو شدن شهرشان بود که این فرجام شوم، خود، نشان دهنده زشتی کار آنها و غضب خداوند در حق ایشان است.
ه_ ) اشاعه فحشا
ه_ ) اشاعه فحشا
إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ اَن تَشِیعَ الْفَاحِشَهُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ اَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَ الاخِرَهِ. (نور:19)
کسانی که دوست دارند زشتکاری و فحشا میان آنان که ایمان آوردهاند، شیوع بیابد، برای آنان در دنیا و آخرت، عذابی پر درد خواهد بود.
در مطالب پیشین آمده بود که خداوند درباره نزدیکی به کارهای زشت و مرتکب شدن به آن، هشدارهایی داده، ولی به جز این، هشدار دیگری در این باره در قرآن آمده و آن، هشدار در زمینه رواج دادن کارهای زشت است که گناه و پیآمدهای آن، بسی بیشتر از مرتکب شدن به زشتیهاست.
در این آیه خداوند می فرماید:«الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَهُ؛ کسانی که اشاعه فحشا را دوست دارند» و نمیفرماید: کسانی که اشاعه فحشا می کنند که این تعبیر، نهایت تأکید در این زمینه است.(6) آنگاه در ادامه می فرماید: برای آنها
1- چنانکه حضرت لوط(ع) آنها را اینگونه خطاب می کند: «بَلْ اَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ» (اعراف: 81).
2- نک: «إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِینَ». (انبیاء: 74)
3- چنانکه درباره حضرت لوط(ع) و نجاتش از آن قوم و قریه اش می فرماید: «وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْقَرْیَهِ الَّتِی کَانَت تَّعْمَلُ الْخَبَائِثَ». (انبیاء: 74)
4- نک: «بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ». (شعراء: 166)
5- نک: «وَ لُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأتُونَ الْفَاحِشَهَ مَا سَبَقَکُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّن الْعَالَمِینَ». (اعراف: 80)
6- تفسیر نمونه، ج 14، ص 403.