- پیش گفتار 3
- اشاره 5
- فصل اول: کلیات 5
- 1. ضرورت پرداختن به موضوع هشدارها 5
- 2. پیشینه موضوع 7
- 4. پرسش های اصلی و فرعی پژوهش 12
- 3. روش تحقیق 12
- 5. تعریفها 13
- اشاره 19
- الف) کفر 19
- فصل دوم: هشدارهای فردی قرآن 19
- 1. هشدارهای اعتقادی 19
- اشاره 19
- ب) شرک 24
- ج) نفاق 28
- د) دروغ پنداشتن آیه ها و نشانه های الهی 32
- ه_ ) ناامیدی از رحمت خدا 35
- و) کفران بعضی آیه ها و ایمان داشتن به برخی دیگر 36
- ز) زیادهروی در دین 38
- اشاره 40
- 2. هشدارهای اخلاقی 40
- الف) تکبر 40
- ب) پاک دانستن خود از گناه 42
- ج) بخل 43
- د) حسدورزی 44
- ه_ ) بدخلقی 45
- و) بدگمانی 46
- ز) تسویف (به تأخیر انداختن توبه) 48
- ح) ترس از مردم 50
- ط) ترک کامل دنیا و حلال های خدا 53
- اشاره 55
- ی) دل بستگی به دنیا 55
- یا) اندوه خوردن بر از دست رفته ها 58
- اشاره 61
- 1. ازدواج با محارم 61
- فصل سوم: هشدارهای خانوادگی 61
- 2. ازدواج با مشرکان 62
- 3. ازدواج با بی عفتان 64
- 4. ظلم به همسر در مسئله مهر 65
- 5. بی عدالتی میان زنان 67
- 6. آشکار شدن زینت زن برای نامحرم 69
- 7. قطع رحم 70
- 8. کشتن فرزندان از ترس فقر 72
- 9. ارتباط دوستانه داشتن با خویشاوندان بی دین 73
- 10. بی احترامی به پدر و مادر 75
- 11. پیروی از پدر و مادر مشرک 76
- اشاره 78
- فصل چهارم: هشدارهای اجتماعی 78
- 1. هشدارهای فرهنگی 78
- الف) ستم 78
- اشاره 78
- ب) آزار و اذیت 80
- ج) خیانت و پیمان شکنی 81
- د) نزدیکی به فواحش 82
- ه_ ) اشاعه فحشا 85
- و) شراب خواری و قماربازی 87
- ز) قتل نفس 90
- ح) یتیم آزاری 93
- ط) منت نهادن 95
- اشاره 96
- ی) دوستی با گمراهان 96
- یا) مکر و فریب 98
- یب) پوشیده داشتن حقیقتها و پنهان کردن شهادت 100
- یج) مسخره کردن، عیب جویی و لقب بد دادن 102
- ید) دروغگویی 104
- یه) غیبت 105
- یو) سخن چینی 106
- یز) تهمت زدن 108
- یح) مجادله غیر احسن 109
- 2. هشدارهای اقتصادی 111
- الف)حرام خواری 111
- اشاره 111
- ب) رباخواری 112
- ج) رشوه خواری 115
- د) دادن اموال به سفیهان 116
- ه_ ) اسراف و تبذیر 117
- و) کم فروشی 119
- 3. هشدارهای سیاسی 121
- اشاره 121
- الف) تفرقه 121
- ب) اطاعت نکردن از رهبران الهی 123
- ج) غفلت از دشمن 125
- د) اعتماد و خوش بینی به بیگانگان و دشمنان 127
- ه_ ) کارهایی که سبب سوءاستفاده دشمنان می شود 129
- و) فرار از جنگ و جهاد 130
- کتاب نامه 133
شراب و قمار، پیآمدهای ناگوار فراوانی دارند. کوتاه شدن عمر، به وجود آمدن آثار منفی جسمی و روحی در فرزندان، پیدایش جرمهایی همچون قتل و تجاوزهای جنسی، زیاد شدن بیماری های روحی، تصادفهای رانندگی، هدر رفتن وقت بسیاری از افراد، رواج تنبلی و بیقیدی، تشکیل شدن دادگاه های فراوان برای رسیدگی به جرمهای ناشی از مستی، همگی گوشهای از زیانهای فراوان شرابخواری است که در کشورهای غربی که به این آفت دچارند، آشکارا می توان دید و آمارها نیز تأیید می کند.
قماربازی نیز آثار منفی فراوانی برای فرد و جامعه به همراه دارد. قمار، بزرگترین عامل در به وجود آمدن هیجان در فرد قمارباز است و این هیجان شدید، خود، سبب پیدایش دردهای جسمی بسیاری همچون تپش بالای قلب، دچار شدن به زخم معده، بروز سکته های قلبی و مغزی، مبتلا شدن به پیری زودرس و بیماریهای عصبی و روانی می شود. در واقع، قمارباز هنگام قمار به دلیل هیجان بسیار دچار تشنج روحی است که بهخاطر آن، بدن او نیز در حالتی بحرانی قرار می گیرد. ازاینرو، فرد قمارباز معمولاً پس از پایان قمار به دنبال یک جنگ اعصاب و با حالتی که با تشویش و نگرانی همراه است، به خواب می رود و برای آرام کردن اعصاب، بیشتر به شراب متوسل می شود و از زیانهای آن نیز بی بهره نمی ماند.(1)
با وجود همه این زیانها، در آیه ذکر شده هنگامی که خداوند می خواهد از این دو عمل باز دارد و هشدار دهد، برای بیان فلسفه تحریم، تنها بر روی دو نکته تأکید می کند: یکی، زیان اجتماعی است؛ یعنی به وجود آمدن کینه و دشمنی در جامعه که این کینه از ناسالم بودن و خلاف انصاف بودن درآمدهای حاصل از قمار ناشی میشود. بدین صورت که در قمار، یک
1- تفسیر نمونه، ج 2، صص 126و127.