نقش مادران در تربیت دینی فرزندان صفحه 73

ی) تکریم و احترام کودک

ی) تکریم و احترام کودک

احترام به دیگران، از آموزه های مهم در فرهنگ اسلامی است و بسیار بر آن تأکید شده است. انسان ذاتا محترم است و مورد تکریم خدای متعال قرار گرفته است، چنان که خداوند می فرماید: «وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ؛ ما آدمی زادگان را گرامی داشتیم.» (اسراء: 70) کرامت انسان به دلیل توانایی های جسمی و روحی اوست و وی می تواند با به کارگیری آنها در زندگی خود، به سعادت دنیا و آخرت دست یابد.(1)

سیره حضرت محمد صلی الله علیه و آله بر اساس احترام به کودکان بود. هرگاه آن حضرت کودکی را می دید، مانند یک انسان بزرگ به وی احترام می گذاشت و شخصیت وی را گرامی می داشت. هنگامی که از سفر بازمی گشت، کودکان به استقبالش می رفتند و ایشان نیز به آنها لطف و محبت می کرد. همچنین به اصحاب می فرمود آنان را با خود سوار کنید و پیامبر و یارانش در حالی به شهر بازمی گشتند که هر کدام یکی از کودکان را بر شتر یا اسب خود سوار کرده بودند. این کار پیامبر گرامی اسلام، افزون بر اینکه نوعی احترام به کودکان بود، مهر و محبت آنها را نیز به حضرت بیشتر می کرد، چنان که بسیاری از آن کودکان، بعدها از یاران باوفای آن حضرت شدند.(2)

کودک، موجودی پاک و معصوم و به دور از گناه و معصیت است. ازاین رو، بیش از دیگران شایسته تکریم و تعظیم است و احترام به او، از عوامل مهم در پرورش شخصیتش به شمار می رود. بر همین اساس، باید به کودک احترام گذاشت و او را تکریم کرد؛ چنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

أَکْرَمُوا أَوْلادَکُمْ وَ أَحْسِنُوا آدابَهُمْ یُغْفَرْ لَکُمْ.(3)

فرزندانتان را گرامی بدارید و آنها را نیکو تربیت کنید تا خدا شما را بیامرزد.

تجربه نیز نشان داده است اگر فرد در کودکی از سوی بزرگ سالان تکریم و احترام شود،

1- تفسیر نمونه، ج 8، ص 241.
2- ابراهیم امینی، تربیت، قم، بوستان کتاب، 1381، ص 193.
3- بحارالانوار، ج 101، ص 95.