اخلاق همسایه داری و آپارتمان نشینی صفحه 26

شش _ «واِنْ عَلِمْتَ انَّهُ یقْبَلُ نصیحَتَک نَصَحْتَهُ فیما بَینَکَ وبَینَهُ؛ اگر بدانی که پند و اندرز تو را می پذیرد، او را در خفا نصیحت کنی».

هفت _ «وَلا تُسْلِمْهُ عِنْدَ شَدیدَهُ؛ در سختی ها رهایش نکنی».

هشت _ «وتُقیلَ عَثْرَتَهُ؛ از لغزشش درگذری».

نه _ «وَتَغْفِرَ ذنْبَهُ؛ گناهش را ببخشی».

ده _ «وتُعاشِرَهُ مُعاشرهً کَریمَه؛ با او به خوبی و بزرگواری معاشرت کنی».(1)

ج) همسایه آزاری

اشاره

ج) همسایه آزاری

زیر فصل ها

یک _ جایگاه همسایه بد

دو _ مصداق های همسایه آزاری

یک _ جایگاه همسایه بد

یک _ جایگاه همسایه بد

یکی از اخلاق ناپسندی که پیشوایان دین همواره از آن نهی می کردند، آزار دادن همسایه است. نقل شده است که مردی به محضر امام صادق(ع) رفت و از همسایه خود شکایت کرد. امام ضمن راهنمایی او چنین نقل کرد:

مردی از انصار خدمت پیامبر خدا عرض کرد: من از قبیله بنی فلان خانه ای خریده ام و نزدیک ترین همسایه ام، کسی است که امیدی به خیر و خوبی اش ندارم و از بدی اش در امان نیستم. پس، پیامبرخدا به علی(ع) و سلمان و ابوذر و یکی دیگر که فراموش کرده ام و فکر می کنم مقداد باشد،(2) دستور داد به مسجد بروند و با صدای بلند فریاد بزنند: «لا ایمانَ لِمَنْ لَمْ یأمَنْ جارُهُ بِوائِقَهُ؛ ایمان ندارد هر آن کس که همسایه اش از شرّ او در امان نباشد.» آنان سه بار این سخن را اعلام کردند.(3)

این نوع برخورد پیامبر با شخص همسایه آزار، شدت زشتی این اخلاق ناپسند را نشان می دهد.

1- شیخ صدوق، الخصال، تحقیق: علی اکبر غفاری، قم، مؤسسه نشر اسلامی، 1403 ه_ . ق، ج 1، ص 569 ؛ میزان الحکمه، ج 2، ص 920.
2- این فراموشی از راوی، یعنی عمرو بن عکرمه است.
3- میزان الحکمه، ج 2، ص 918؛ محمدبن حسن حرّ عاملی، وسائل الشیعه، تحقیق: عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1402 ه_ .ق، چ 5، ج 8، ص 487، ح 1.