سرآغاز
فرهیختگان عالم بشری برای ایجاد جامعه ای پویا، بانشاط و آرام، به وضع قوانینی مبادرت نمودند تا در پرتو آن قوانین، انسان ها بتوانند بهترین و بیشترین بهره و لذت را از عمر و زندگی خویش ببرند. که قوانین راهنهمایی و رانندگی از جملۀ این قوانین است.
این قانون این امکان را می دهد که اتومبیل، وسیلۀ راحتی، رفاه، آسایش و آرامش ما باشد؛ و اگر این قوانین شادی بخش نبودند، اتومبیل به یکی از مخوف ترین سلاح های مرگبار برای انسان تبدیل می شد.
آیا تا به حال اندیشیده اید که از چه رو امر ازدواج، مسألۀ مهمی است و چرا ازدواج می کنیم؟ باید گفت ما ازدواج می کنیم تا به آرامش که آرزوی دیرینۀ بشر است، برسیم. هدفی که برای رسیدن به آن، قوانین را ایجاد کرده ایم. هدفی که زندگی بدون آن برای انسان محال است، همانگونه که زندگی بدون آب برای ماهی.
خداوند دانا، اثر مهم و معجزه آسای ازدواج را این چنین بیان می فرماید: و از نشانه های او این است که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید، تا در کنار آنان آرامش بیابید و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد؛ و در این نشانه هایی است برای کسانی که تفکر می کنند. (1)
ما ازدواج می کنیم تا از بیماری های روحی و جنسی در امان باشیم. تحقیقات نشان داده اند که میزان اینگونه بیماری ها در انسان های مجرد بیش از متأهلین است؛ از اینرو ادیان مختلف به ازدواج بسیار سفارش می کنند.