کارمند صالح: ویژه روز کارمند صفحه 78

ص: 86

مبادا.... مردم را وعده ای داده، سپس خلف وعده کنی... .(1)

در واقع، کارمند و کارگزار مسلمان با وعده دادن، شخصیت و حیثیت خود را گرو می گذارد. بنابراین، به هنگام وعده دادن باید ببیند که برای خود چه اندازه ارزش و اعتبار قائل است و اگر نمی خواهد یا نمی تواند کاری را انجام دهد، از دادن وعده بپرهیزد که برای او بهتر است.

نخواهی چو کردن نیازی اَدا

چه بهتر که باشد به لطف و صفا

شود وعده بخششت گر دراز

نکوتر که از آن کنی احتراز(2)

ه) روحیه تجمل گرایی

ه) روحیه تجمل گرایی

پرهیز از ساده زیستی و گرایش به تجملات و زندگی اشرافی، بی شک امری ناپسند است و به کارمندان و کارگزاران هم محدود نمی شود، ولی می تواند در روحیه خدمت رسانی آنان سستی و خلل ایجاد کند. از مرحوم شهید رجایی نقل می کنند:

یک بار یکی از وزیرانش را از کار بر کنار کرد. وقتی علّت را جویا شدند. گفت: این آقا هنوز جا خوش نکرده می گوید خانه سیصد متری ام برای خانواده و محافظینم کوچک است. یکی از خانه های مصادره شده طاغوتیان را به من واگذار کنید یا بفروشید، تا زن و بچه ام کم تر در عذاب باشند. من به او گفتم آقا جان! ما انقلاب نکردیم که خانه های مردم را مصادره کنیم، بعدا خودمان در آنها سکونت کنیم ما آمده ایم مشکلات مردم را حل کنیم. اگر قرار باشد مثل آنها