عاقبت به خیری صفحه 32

به نیازمندان از همه کوشاتر بود».(1)

2. این صفت نسبت به کافران نیز مؤثر است و برای آنها نیز درجه هایی از عاقبت به خیری را به همراه دارد. چنان که به نقل از _علی بن یقطین_، امام موسی بن جعفر علیه السلامفرمود: «در بنی اسرائیل، مرد باایمانی بود که همسایه ای کافر داشت، ولی نسبت به همسایگان خود، به نیکی رفتار می کرد و یار و یاورشان بود. تا اینکه آن مرد کافر از دنیا رفت. خداوند برای آن کافر، خانه ای از نوعی گِل بنا کرد تا آن خانه مانع از حرارت آتش جهنم گردد. به آن کافر گفته شد: این دوری از آتش، به خاطر توجه تو نسبت به همسایه مؤمن خود است».

در نقلی دیگر آمده است که_ عبداللّه بن جدعان_، یکی از کافران معروف و از سران قریش، در حال کفر از دنیا رفت. رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: سبک عذاب ترین  اهل دوزخ، ابن جدعان است. شخصی پرسید: چرا؟ فرمود: «اِنه یُطعِمُ الطّعام؛ زیرا او به گرسنگان غذا می رساند».(2)

احسان به پدر و مادر

روزی حضرت موسی علیه السلام هنگام مناجات، به پروردگار خود گفت: خدایا! می خواهم هم نشین خود را در بهشت ببینم. جبرئیل بر او نازل شد و گفت: یا موسی! فلان قصاب در فلان محله، هم نشین تو خواهد بود.