عاقبت به خیری صفحه 41

دشمنی و دوری از امام معصوم علیه السلام دانست.

دل بستگی به دنیا

یکی دیگر از عوامل بدعاقبتی، محبت و دل بستگی به دنیا است. اگر محرومیت از رسیدن به خدا، یکی از مصداق های بدسرانجامی است، کسی که به زندگی دنیا خشنود شود و بدان دل ببندد، بی تردید از دیدار پروردگار در قیامت محروم خواهد شد.(1) همچنین اگر گرفتار شدن در عذاب جهنم، از موارد بدعاقبتی به شمار می آید، مغرور شدن به دنیا، نتیجه ای جز آتش دوزخ نخواهد داشت.(2) امام صادق علیه السلام نیز می فرماید:

مَن آثَرَ الدُّنیا علی الآخِرَه حَشَرَهُ اللّهُ یَومَ القیامَهِ اَعمی.(3)

کسی که دنیا را بر آخرت ترجیح دهد و به آن دل ببندد، خداوند روز قیامت  او را کور محشور خواهد کرد.

این نتیجه طبیعی است؛ زیرا دنیادوستی انسان را نسبت به معارف الهی کور و کر و گنگ می کند(4) و در روز قیامت نیز که «یَومَ تُبلَی السَّرائر»(5) است، به همین سیرت محشور خواهد شد.

یکی از علمای ربانی نقل می کند: «در ایام تحصیل طلبگی، دوستی داشتم که ساعتی داشت و بسیار آن را دوست می داشت. همواره به یاد آن

1- یونس: 17.                                                                          
2- جاثیه: 33.
3- بحارالانوار، ج 17، ص 218.
4- همان، ج 70، ص 75.
5- طارق: 9.