عاقبت به خیری صفحه 44

امام فرمود: بنابراین، به سرعت از این سرزمین بیرون برو، زیرا کسی که در این جا باشد و صدای ما را بشنود و ما را یاری نکند در دوزخ جای دارد.

هرثمه سیاه بخت، در این نقطه حساس، راه بی تفاوتی را پیش گرفت و از آن سرزمین به سرعت گریخت تا جان خود را حفظ کند.(1)

تکبر و غرور

تکبر نیز یکی از عوامل بدعاقبت شدن است. بهترین دلیل بر این مطلب ابلیس است؛ زیرا روح تکبر او چنین سرنوشتی را برایش رقم زده است. ازاین رو، در حدیث قدسی است که ذات باری تعالی فرمود:

کبریا و بزرگی ردای من است و عظمت و برتری سزاوار من است. هر که خواهد در یکی از اینها با من برابری کند، او را به جهنم خواهم افکند.(2)

داستان زیر به عنوان مصداقی از تاثیر غرور در بدعاقبتی به شمار می آید: _جَبَله بن اَیهَم غسّانی_، آخرین پادشاه _آل جَفنَه_ بود که در شام سکونت داشت. جبله در زمان خلیفه دوم مسلمان شد و در نامه ای که به خلیفه دوم نوشت، درخواست کرد که اجازه دهد تا به مدینه و به دیدن او برود. خلیفه دوم پذیرفت و به مردم مدینه دستور استقبال و پذیرایی از آنان را داد. جَبله برای ورود به شهر مدینه، دویست تن از همراهان خود را مأمور کرد تا مسلح شوند و جامه های حریر بپوشند و به گردن اسبان خود قلاده های طلا و نقره بیاویزند. خود نیز تاجی مرصع بر سر نهاد و لباس فاخری بر تن کرد. سپس