عاقبت به خیری صفحه 46

تو را خواهم کشت. جبله که این سخنان را شنید، گفت: پس امشب را به من مهلت بده تا در این باره فکری بکنم. عمر به او مهلت داد و همان شب جبله با همراهان خود ازمکه گریخت و به شام رفت. از آنجا نیز با پانصد تن از همراهان خود به قسطنطنیه نزد _هرقل_، امپراتور روم رفت و به دین نصرانیت درآمد.»(1)بدین ترتیب، تکبر و غرور گذشته از خطرهای زیادی که از نظر اجتماعی و اخلاقی برای سعادت انسان دارد، سبب سر باز زدن از دستورهای الهی و ظلم به دیگران می شود. درنهایت نیز عاقبت بدی برای انسان فراهم می آورد. ازاین رو، امام صادق علیه السلامتکبر را مرتبه نازل کفر می داند. ایشان می فرماید: «اِنَّ الْکِبْرَ اَدْنَی الْاِلْحاد؛ تکبر کم ترین مرتبه الحاد است».(2)

ستم و بی عدالتی

از دیدگاه قرآن، ستم کار هرگز رستگار و عاقبت به خیر نخواهد شد.(3) ستم به اقسام سه گانه اش؛ یعنی ستم به خالق، ستم به خلق و ستم به خویشتن، سوءعاقبت را برای انسان در پی خواهد داشت. حضرت علی علیه السلام، در یکی از جنگ ها، وقتی یکی از سربازانش به سبب ترس از رویارویی با ستم کاری می گریخت، به وی فرمود: «او (چون در سپاه دشمن است) بر تو ستم کرده است. اگر با او نبرد کنی، بر او پیروز خواهی شد. بدان که اگر کوهی بر کوه