فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 130

أَطِعْ أَخاکَ وَ إِنْ عَصاکَ وَصِلْهُ و إِنْ جَفاکَ.(1)

از برادرت فرمان ببر، هر چند او تو را نافرمانی کند و با او پیوند برقرار کن، هر چند جفا و بی مهری ورزد.

چون برادرت از تو ببُرد، خود را به پیوند با او وادار... و چون بخل ورزد، از بخشش دریغ مدار... مبادا این نیکی را آنجا کنی که نباید یا درباره آن کس که نشاید.(2)

ه) پاسداشت حرمت برادری های دیرینه

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

إِنَّ اللّه َ تَعالی یُحِبُّ حِفْظَ الوُدِّ القَدیمِ.(3)

خداوند تعالی، حفظ دوستی قدیمی را دوست می دارد.

حضرت داوود علیه السلام به فرزندش سلیمان علیه السلام فرمود:

هیچ گاه برادری را که به دست آورده ای، جای گزین برادر قدیمی خود نکن، هرچند آن برادر جدید بر وفق میل و مراد تو باشد.(4)

و) بخشش و پوزش پذیری

حضرت علی علیه السلام فرمود:

اِنَّ اَخاکَ حَقّاً مَنْ غَفَرَ زِلَّتَکَ وَ سَدَّ خَلَّتَکَ وَ قَبِلَ عُذرَکَ وَ سَتَرَ عَوْرَتَکَ وَ نَفَی وَجَلَکَ وَ حَقَّقَ اَمَلَکَ.(5)

برادر حقیقی تو آن است که از لغزشت در گذرد، نیازت را برآورد، پوزش تو  را بپذیرد، عیبت را بپوشاند، ترس را از تو دور کند و آرزویت را برآورد.

ز) تحمل لغزش برادر

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در توصیف مؤمن فرمود:

1- [1] . همان، ح 219.
2- [2] . همان، ح 216.
3- [3] . همان، ح 240.
4- [4] . همان، ح 238.
5- [5] . همان، ح 241.