فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 134

وی درخواست کردند، درباره حقوقی که یک مسلمان بر دیگر مسلمانان دارد، شفاهی از امام بپرسد و پاسخ بگیرد. عبدالاعلی وارد مدینه شد و به محضر امام رفت. پرسش های کتبی را تسلیم کرد و پرسش شفاهی را پرسید. برخلاف انتظار او، امام به همه پرسش ها پاسخ داد مگر درباره حقوق مسلمان بر مسلمان.

عبدالاعلی آن روز چیزی نگفت و بیرون رفت. امام روزهای دیگر هم یک کلمه درباره این موضوع سخن نگفت. عبدالاعلی می خواست از مدینه بازگردد. پس برای خداحافظی به محضر امام رفت. وی با خود اندیشید دوباره پرسش خود را طرح کند،ولی عرض کرد: یابن رسول اللّه! پرسش آن روز من بی پاسخ ماند. حضرت علیه السلامپاسخ داد: من عمدا پاسخ ندادم. عرض کرد: چرا؟ امام علیه السلام فرمود: زیرا می ترسم حقیقت را بگویم و شما عمل نکنید و از دین خارج گردید. آن گاه امام به سخن خود ادامه داد:

همانا از جمله سخت ترین تکالیف الهی درباره بندگان سه چیز است: یکی رعایت عدل و انصاف میان خود و دیگران، آن اندازه که با برادر مسلمان خود چنان رفتار کند که دوست دارد او با خودش چنان کند. دیگر اینکه مال خود را از برادران مسلمان دریغ نکند و با آنها به مساوات رفتار کند. سوم، یاد کردن خداست در همه حال. مقصودم از یاد کردن خدا این نیست که پیوسته سبحان اللّه و الحمدللّه بگوید. مقصودم این است که شخص آن چنان باشد که تا با کار حرامی رویارو شد، یاد خدا که همواره در دلش هست، جلوی او را بگیرد.(1)

4. دیدار مؤمن

از جمله حقوق مؤمن بر مؤمن دیگر، این است که گاه گاهی به دیدار برادر