فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 14

می انجامد. همچنین به باور _فروبل _آلمانی، بازی نه تنها مایه اختلال رشد بچه ها  نیست بلکه یکی از مهم ترین عوامل برای رشد آزاد طفل است و امکان می دهد تا بچه ها از نظر جسمانی، احساسی و فکری رشد هماهنگی داشته باشند.

در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، شش نظریه معروف بازی وجود داشت که آنها را برمی شماریم:

1. نظریه انرژی مازاد

_هربرت اسپنسر،_(1) فیلسوف معروف انگلیسی، در کتاب _اصول و مبانی روان شناسی_که در میانه های قرن نوزدهم نگاشته، در نظریه ای که مطرح کرد، انگیزه اولیه بازی را احتیاج به سوختن و مصرف شدن انرژی اضافی موجود در بدن دانست. او معتقد بود که بازی کودکان، نمایشی از فعالیت های بزرگسالان است و ورزش های پسران، مانند: دنبال کردن، کشتی گرفتن و زندانی گرفتن همدیگر به غریزه «شکار و غارتگری» آمیخته است. حتی بازی های مهارتی که بزرگسالان انجام می دهند، به همین غریزه آمیخته است که ارضای آن از احساس برتری بر حریف به دست می آید. او می نویسد:

این عشق به پیروزی در همه موجودات وجود دارد و لازمه موفقیت آنها در تنازع بقا است. ارضای این غریزه را می توان به جای کسب پیروزی از راه خشونت، از طریق بازی های آرام به دست آورد.

2. نظریه تفریح و تجدید قوا

یکی دیگر از نظریه های اولیه بازی را _موریتس لازاروس،_(2) استاد فلسفه دانشگاهبرلین، مطرح کرد که به نظریه مخالف نظریه _شیلر _ اسپنسر_، معروف بود. به باور  او، بازی به جای اینکه انرژی اضافی را از بین ببرد، سبب ذخیره و