فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 150

کلمه صبّار به عنوان یکی از اسمای حضرت حق در ضمن دعا آمده است:(1)

اَللّهمَّ اِنّی اَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَتّارُ یا غَفَّارُ یا قَهّارُ یا جَبّار یا صَبّارُ یا بارُّ یا مُخْتارُ یا فَتّاحُ.

در دعای جوشن کبیر هم صبّار ذکر شده است. در کتاب _المقام الاسنی_(2) چنین آمده است:

«اللّهمَّ اِنّی اَسْأَلکَ بِاسْمِکَ یا صَبّارُ یا صابِرُ یا صَبُورُ... .»

ابتدا اسمای الهی را بر شمرده و هر کدام را معنا کرده است. سپس بر اساس حروف الفبا، دعاهایی را ذکر می کند که در آنها، اسم های الهی با توجه به همان حرف بیان شده است.(3)

این کتاب هم صبور را نزدیک حلیم می داند و فرق این دو را در این می بیند که عاصیان و نافرمانان در سایه صفت صبور از عقوبت ایمن نیستند، ولی در سایه صفت «حلم» از عقوبت الهی در امان و سلامت هستند.(4)

بردباری در انسان

در روایات و سنت اهل بیت علیهم السلام، ابعاد گوناگون این صفت که در حقیقت نوعی  رفتار اجتماعی انسان خودساخته است، بررسی شده است تا شیعیان بتوانند خود را به این صفت مهم بیارایند. بردباری، صفت حضرت حق است و در مرحله بعد در رفتار ائمه اطهار علیهم السلام تجلی یافته است.

1- [1] . بحار الانوار، ج 91، ص 392.
2- [2] . ابراهیم بن علی عاملی کفعمی، المقام الاسنی، قم، مؤسسه قائم آل محمد صلی الله علیه و آله، 1412 ه . ق.
3- [3] . همان، ص 92، الصاد...، ص 92.                                                       
4- [4] . همان، ص 65.