فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 163

برکت

اشاره

امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:

بِالْعَدْلِ تَتَضاعَفُ الْبَرَکاتُ.(1)

با دادگری، برکت ها دو چندان می شود.

انسان و برکت

خداوند که خیر و برکت محض است، از سر عشق و لطف، جهان را آفرید. سپس در این طبیعت زیبا، انسان را آفرید و این آفرینش را به خود تبریک گفت:

فَتَبارَکَ اللّه ُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ. (مؤمنون: 14)

آن گاه خطاب به انسان فرمود: آنچه را در زمین است، برای تو آفریده ام. تو را ای خلاصه جهان هستی! برای خودم و عبادتم آفریدم؛(2) عبادتی که تو را به یقین، رهنمون سازد(3) تا در کنار آن یقین، فقط مرا ببینی و در کنار دریافت این حقیقت، تمام خیر و برکت را دریابی.

در نگاه انسان اندیشمند، جهان، جلوه ای از آن وجود پر خیر و برکت است و  انسان برای بهره مندی از این همه لطف ها آفریده شده و همه اینها در پناه عشق الهی تحقق یافته است. انسان در پناه این نعمت بزرگ الهی، مختار و آزاد آفریده شد تا از این فرصت استثنایی استفاده کند و ابدیت و خیر و برکت

1- [1] . میزان الحکمه با ترجمه فارسی، ج 1، ح 1702.
2- [2] . و ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاْءنْسَ اِلاّ لِیَعْبُدُونَ. الذاریات: 56
3- [3] . وَ اْعبُدْ رَبَّکَ حَتّی یَأْتِیَکَ الْیَقینَ. حجر: 99