فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 199

در کریم بودن، نوعی احسان و انعام و سودرسانی به دیگران وجود دارد، ولی در آن، کثرت و فراوانی هم نهفته است.

در _مفردات الفاظ القرآن _آمده است:

کَرَم مثل حریت و آزاد منشی است و تفاوت این دو در آن است که حریت به خوبی های کوچک و بزرگ گفته می شود. در خوبی های بزرگ فقط کَرَم گفته می شود، مانند کسی که مال فراوانی را برای مجهز کردن لشکری در راه خدا ببخشد.(1)

جایگاه کرامت و بزرگواری در سنت معصومین علیهم السلام

1. نشانه های بزرگواری

امام صادق علیه السلام فرمود:

ثَلاثَهٌ تَدُلُّ عَلی کَرَمِ الْمَرْءِ: حُسْنُ الْخُلْقِ وَ کَظْمُ الْغَیْظِ وَ غَضُّ الطَّرْفِ.(2)

سه چیز نشانگر بزرگواری آدمی است: خوش خویی، فرو خوردن خشم و فروهشتن چشم.

حضرت امام علی علیه السلام فرمود:

الْکَرَمُ حُسْنُ الْاِصْطِبارِ.

بزرگواری، نیکو شکیبایی کردن است.(3)

اِنَّما الْکَرَمُ التَّنَزُّهُ عَنِ الْمَعاصِی.(4)

بزرگواری، در حقیقت دوری کردن از گناهان است.

حضرت علی علیه السلام نیز فرمود:

بزرگواری، داشتن منش نیکو و دوری کردن از پستی است.(5)

1- [1] . راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن الکریم، ذیل ماده «کَرُمَ».
2- [2] . میزان الحکمه با ترجمه فارسی، ج11، ص5146، ح17497.
3- [3] . همان، ح17500.
4- [4] . همان، ح17506.
5- [5] . همان، ح17507.