فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 207

به نام _هشام بن اسماعیل_ را فرماندار مدینه کرده بود. این دژخیم به خاندان نبوّت، به ویژه امام سجاد علیه السلام بسیار آزار می رسانید تا اینکه ولید، وی را از فرمانداری برکنار کرد. آن گاه دستور داد هر کسی که از هشام بدی دیده است، برود و انتقام خود را از او بگیرد. مردم از اطراف نزد او آمدند و هر کسی به طریقی از او انتقام می گرفت. در این مدت، او را نزدیک خانه مروان نگه داشته بودند و از هر سو او را سرزنش می کردند. وقتی امام سجاد علیه السلام از آنجا گذر کرد، با کمال بزرگواری نزد او آمد و به او سلام کرد. به خویشان و نزدیکان خود نیز سفارش کرد که کاری به او نداشته باشند. هشام بن اسماعیل وقتی آن همه محبت و بزرگواری را از امام سجاد علیه السلامدید، این آیه را خواند:

اللّه ُ اَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ. (انعام:124)

خداوند، خود بهتر می داند که رسالتش را در چه مقامی قرار دهد.

در روایت دیگری آمده است که امام سجاد علیه السلام برای هشام چنین پیام فرستاد: «به امور مالی خود رسیدگی کن. اگر دیدی به مردم (به عنوان مجازات یا جریمه  و...) بدهکار هستی، ما می توانیم آن را بپردازیم. تو از ناحیه ما و دوستانمان، آزادی و آرامش خاطر داشته باش».(1)

3. خدا را با نام «کریم» (بزرگوار و آقا) بخوانید

در روایت است که مردی خدمت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله رسید و عرض کرد: من عیال وار هستم، قرض بر عهده دارم و حال و روزگارم سخت و شدید شده است. (ای پیامبر،) دعایی به من بیاموز که هرگاه آن دعا را بخوانم، خداوند پرداخت قرض های مرا روزی من سازد و به وسیله آن دعا بتوانم به