فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 215

شهید مطهری در این باره می نویسد: «راسل، تربیت های مبنی بر ترس را تربیت خرس مآبانه (می داند)... .(1) و می گوید: گاهی خرس ها را که می خواهند رقص بیاموزند، از این راه می آموزند. (این حیوان که نمی فهمد رقص چیست و چگونه باید برقصد و عشق و شوقی هم به این کار ندارد). او را روی یک صفحه فلزی قرار می دهند، بعد این صفحه را تدریجاً گرم می کنند، او مجبور می شود اول دستش را بلند کند. بعد پایش را بلند کند. همین طور کم کم این صفحه داغ او را مجبور می کند دست و پایش را به یک ترتیب مخصوصی بلند کند. این می شود رقص خرس...».(2)

این نوع تربیت، آثار مخربی بر روح و روان کودک و در آینده بر روی افراد جامعه می گذارد و از نظر اسلام مردود است. اسلام، تربیت بر اساس محبت را می پسندد و تبلیغ می کند.

حال که اسلام، تربیت بر اساس محبت را تجویز می کند، این اظهار محبت می تواند راه هایی داشته باشد که عبارتند از:

1. روش مستقیم؛

2. روش غیرمستقیم.

مقصود از اظهار محبت به روش مستقیم، آن است که انسان با سخن خود، دیگران را  از محبت خویش نسبت به آنان آگاه کند. این روش از نظر اسلام پسندیده است و بر آن تأکید شده است. در مواردی بیان شده است که شوهر به همسر خود اعلام کند که او را دوست دارد؛ چون چنین کلام شیرینی هیچ گاه از دل همسر بیرون نمی رود.

اظهار محبت به روش غیرمستقیم، به ویژه در تربیت فرزند، کارآمدی