فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 235

بهتان

اشاره

وَ الَّذینَ یُؤذُونَ الْمُؤمِنینَ وَ الْمُؤمِناتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتانًا وَ إِثْمًا مُبینًا. (احزاب: 58)

و کسانی که مردان و زنان مؤمن را بی آنکه مرتکب (کار زشتی) شده باشند، آزار می رسانند، به یقین، تهمت و گناهی آشکار بر گردن گرفته اند.

جامعه اسلامی بر اساس صفا و صمیمیت، صداقت و راستی برپا می شود و افراد جامعه همه خیرخواه همدیگرند. در چنین جامعه ای، نسبت به ویژگی های اخلاقی و رفتارهای فردی و اجتماعی که می تواند سلامتی جامعه را به خطر بیندازد، همه احساس مسئولیت می کنند.

در همین راستا، خداوند کریم در قرآن می گوید که مردم دچار بعضی لغزش ها نشوند؛ زیرا این لغزش ها می تواند سلامت و امنیت روانی جامعه را بر هم بزند:

مؤمنان با هم برادرند... . ای کسانی که ایمان آورده اید، نباید قومی، قوم دیگر را ریشخند کند. شاید آنها از اینها بهتر باشند و نباید زنانی، زنان (دیگر) را (ریشخند کنند). شاید آنها از اینها بهتر باشند. و از یکدیگر عیب مگیرید و به همدیگر لقب های زشت مدهید، چه ناپسندیده است نام زشت پس از ایمان و هر که توبه نکرد، آنان، خود، ستم کارند. ای کسانی که ایمان آورده اید، از بسیاری گمان ها، بپرهیزید که پاره ای از گمان ها گناه است و تجسس مکنید و بعضی از شما غیبت بعضی نکند. (حجرات: 10 _ 12)

در این آیات، خداوند به زبان و گفتار آدمی توجه کرده و مؤمنان را از بعضی گناهان زبانی که برای جامعه زیان بار است، بر حذر داشته است. زبان، نعمتی است که خداوند به انسان ارزانی داشته تا در پناه قدرت نطق بتواند با