فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 263

نقل مکان از آنجا نمی کنند.

بهشت و نعمت های آن برای انسان دل زدگی ندارد. انسان، هیچ گاه از بهشت  خسته نمی شود و اساساً یکی از بهترین لذت های آدمی آن است که به او ندا می کنند که شما در بهشت همیشگی هستید. شنیدن این پیام و ندا، از بهترین نداها و بهترین لذت های بهشت است. «لا یَبْغُونَ عَنْها حِوَلاً»؛ انسان در آنجا آرزوی تحول را در دل نمی پروراند.

حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام درباره بهشت می فرماید:

بهشتی که خدای تعالی به مؤمنان وعده داده است، چشم بینندگان را خیره می کند. در آن درجاتی است یکی برتر از دیگری و منازلی است یکی بالاتر از دیگری. نعمتش از بین نمی رود و شادی اش به پایان نمی رسد. اقامت کننده در آن کوچ نمی کند و جاویدان در آن پیر نمی شود و ساکن آن آسیبی نمی بیند. اهل آن از مرگ در امانند و هراسی به دل راه نمی دهند. زندگی به کام آنهاست و نعمت برایشان پایدار است. در جوی هایی از آب های تغییرناپذیر و نهرهایی از شیر که طعمش دگرگون نمی شود و نهرهایی از شراب که آشامندگان از آن لذت می برند.(1) لذت و خوشی های بهشت، دل را نمی زند. انجمن آن از هم نمی پاشد. ساکنانش در پناه خدای رحمانند و در برابر آنها غلامانی با طَبَق های زرین پر از میوه و سبزی های خوش بو ایستاده اند.(2)

گلبانگ حدیث

1. جایگاه بهشت

حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:

ألْجَنَّهُ اَفْضَلُ غایَهٍ.(3)

1- [1] . میزان الحکمه با ترجمه فارسی، ج2، ص815 ، ح2624.
2- [2] . همان، ح2625.
3- [3] . همان، ص792، ح2522.