فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 298

وقتی برادر _اشعث بن قیس _از دنیا رفت، امیرمؤمنان علی علیه السلام به دیدار اشعث رفت و فرمود:

اگر (در این حادثه) بی تابی و جزع کنی (حداکثر می توان گفت) حق رحم و خانوادگی را ادا کردی، (ولی) اگر شکیبایی پیشه کنی، حق الهی را ادا کردی. علاوه بر آن، اگر صبر و شکیبایی کنی، قضا و حکم الهی بر تو جاری شده  است، در حالی که نزد خدا پسندیده هستی و اگر بی تابی کنی، در این حالت هم قضا و حکم الهی بر تو جاری شده است، در حالی که نکوهیده هستی.

در این هنگام، اشعث گفت: «اِنّا لِلَّه وَ اِنّا اِلَیْه رَاجِعُونَ.» حضرت فرمود: (ای اشعث!) آیا تأویل و معنای این آیه را می دانی؟ اشعث عرض کرد: خیر. شما پایان و انتهای دانش هستی. حضرت فرمود: انّا لله، اقرار بر مُلْک است و انا الیه راجعون، اقرار بر هلاکت. (و برگشت به سوی خدا).(1)

2. رسول خدا صلی الله علیه و آله دعا می آموزد

وقتی _ابوسَلمه _از دنیا رفت، امّ سلمه بی تابی می کرد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آلهبه ام السلمه فرمود: ای امّ سلمه! چنین بگوی:

اَللَّهُمَّ أعْظِمْ أَجْرِی فِی مُصِیبَتیِ وَ عَوِّضْنِی خَیْرا مِنْهُ.

پروردگارا، پاداش مرا در مصیبتم عظیم گردان و بهتر از او به من عوض بده.

ام سلمه عرض کرد: یا رسول اللّه، کجا برای من مثل ابوسلمه پیدا می شود؟

حضرت همان دعا و سخن را تکرار کرد. ام سلمه هم سخن خود را تکرار کرد. رسول اللّه صلی الله علیه و آله برای نوبت سوم سخن خود را تکرار کرد. ام سلمه پیش خود فکر کرد: آیا برای سومین دفعه، سخن را به رسول اللّه برگرداند؟

در پایان روایت اشاره شده است که خداوند بهتر از ابوسلمه که حضرت