فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 302

در آرامش بخشی انسان مؤثر باشد.

راهکار دیگر، پناه بردن به خدا، نماز و دعا است. راوی می گوید: من به  بیماری شدیدی مبتلا شده بودم که همه از بهبود یافتن من ناامید شده بودند. امام صادق علیه السلام به خانه ما آمد. وقتی بی تابی مادرم را دید، فرمود:

وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان و در سجده ات بگو: اَللّهم اَنْتَ وَهَبْتَهُ لی و لَمْ یَکُ شَیْئا فَهَبْهُ لِی هِبَهً جدیدهً ؛ ... بار الها، تو این فرزند را به من بخشیدی و بس، در حالی که من چیزی نبودم. پس دوباره او را به من ببخش.(1)

4. منطق و سخن امیرمؤمنان علی علیه السلام

توجه به اطرافیان، خانواده و فرزندان یک وظیفه است، ولی زیاده روی در آن می تواند زمینه ساز حزن و اندوه و گاهی موجب بی تابی گردد. امیرمؤمنان علی علیه السلام با بیان منطقی قوی، روش برخورد با دیگران و خانواده را چنین بیان می کند:

بیشترین اوقات زندگی را به زن و فرزندت اختصاص مده؛ زیرا اگر زن و فرزندت از دوستان خدا باشند، خدا، آنها را تباه نخواهد کرد و اگر دشمنان خدایند، چرا غم دشمنان خدا را می خوری؟(2)

منابع دیگر

1. اشتاین، کرون، پیتر، پیروزی بر دلهره، ترجمه: حسین بنی احمد، تهران، ققنوس، 1376.

2. تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، قم، انتشارات دفتر تبلیغات، 1366، ص 262، الجزع.

3. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، 1409 ه .ق، ج 15،