فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 313

أعْظَمُ الْعِیادَهِ اَجْرا أخَفُّها(1)

پر اجرترین عیادت، سبک ترین آن است.

2. هدیه بردن برای بیمار

شخصی می گوید: یک نفر از یاران امام صادق علیه السلام بیمار شد و ما برای عیادت او بیرون رفتیم. در راه به حضرت امام صادق علیه السلام برخوردیم. از ما پرسید: کجا می روید؟ عرض کردیم: به عیادت فلانی می رویم. فرمود: بایستید. ما ایستادیم. حضرت فرمود: آیا سیبی، بهی، تُرنجی، کمی عطر یا ترکه ای خوش بو همراه یکی از شما هست؟ عرض کردیم: از این چیزها با خود نداریم. حضرت فرمود: «مگر نمی دانید که بیمار از اینکه چیزی برایش ببرند، آرامش می یابد».(2)

حکمت عیادت

عیادت و دیدار از بیمار عامل تذکر است. انسان، هنگامی که در نعمت سلامتی به  سر می برد، ارزش آن را نمی داند و گاهی دچار غفلت می شود. هر چیزی که این حالت غفلت را از انسان دور کند، ارزشمند است. اگر انسان بیمار شود، همین بیماری عامل بیداری انسان می شود و اگر به عیادت بیماری رود، این عیادت عامل یادآوری است.

انسان با عیادت بیمار، نعمت های الهی را یاد می کند؛ به ناتوانی خود پی می برد؛ از بی ارزشی دنیا آگاه می شود و به یاد آخرت می افتد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: