فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام (حرف ب) صفحه 46

بخشندگی و شجاعت دو خصلت ارجمندند که خداوند سبحان، آنها را در وجود هر که دوستش بدارد و او را بیازماید، قرار می دهد.

5. بخشندگی و عدالت

حضرت امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:

أکْرَمُ الاَخلاقِ السَّخاءُ و أَعَمُّها نَفْعا الْعَدْلُ.(1)

گرامی ترین خوی ها، بخشندگی است و خویی که فایده اش فراگیرتر باشد، عدالت است.

6. مرز بخشندگی

امام حسن عسکری علیه السلام فرمود:

انَّ لِلسَّخاءِ مِقْدارا فَاِنْ زادَ عَلَیْهِ فَهُوَ سَرَفٌ.(2)

بخشندگی، اندازه ای دارد که اگر از آن فراتر رود، اسراف است.

در روایتی از امام صادق علیه السلام، از اندازه و مرز بخشندگی پرسیدند. حضرت در پاسخ فرمود:

(مرز بخشندگی آن است که) حقوقی را که خداوند بر اموال تو واجب کرده است، خارج کنی و آن را در جای خودش قرار دهی.(3)

خداوند در قرآن کریم می فرماید:

وَ لا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَهً إِلی عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا. (اسراء: 29)

و دستت را به گردنت زنجیر مکن و بسیار (هم) گشاده دستی مکن تا ملامت شده و حسرت زده بر جای مانی.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید:

بخشنده کسی است که در اموال خود و برای رضای خدا بخشندگی داشته

1- [1] . همان، ح 8363 .
2- [2] . همان، ص 2431، ح 8387 .
3- [3] . همان، ح 8390 .